ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៣

​នេះ​ជា​អានិសង្ស​ ​របស់​វិញ្ញាណ​ ​វិញ្ញាណ​ណា​ ​មិន​ទៀង​ ​ជា​ទុក្ខ​ ​មាន​កិរិយា​ប្រែប្រួល​ជា​ធម្មតា​ ​នេះ​ជា​ទោស​ ​របស់​វិញ្ញាណ​ ​ការ​បន្ទោបង់​នូវ​ឆន្ទ​រាគ​ ​ការ​លះបង់​ ​នូវ​ឆន្ទ​រាគ​ណា​ ​ក្នុង​វិញ្ញាណ​ ​នេះ​ជា​ការ​រលាស់​ចេញ​ ​នូវ​វិញ្ញាណ​។​ ​
 [​៦០​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​តថាគត​ ​មិនទាន់​ដឹង​ច្បាស់​តាមពិត​ ​នូវ​អានិសង្ស​ ​ថា​ជា​អានិសង្ស​ផង​ ​នូវ​ទោស​ ​ថា​ជា​ទោស​ផង​ ​នូវ​ការ​រលាស់​ចេញ​ ​ថា​ជា​ការ​រលាស់​ចេញ​ផង​ ​របស់​ឧបាទានក្ខន្ធ​ ​ទាំង៥នេះ​ ​អស់​កាល​ត្រឹមណា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​តថាគត​ ​ក៏​មិនទាន់​ប្តេជ្ញា​ខ្លួន​ ​ថា​ជា​អ្នក​ត្រាស់​ដឹង​ ​នូវ​សម្មាសម្ពោធិ​ញ្ញាណ​ ​ជា​គុណជាត​ដ៏​ប្រសើរ​ ​ក្នុង​លោក​ ​ព្រមទាំង​ទេវលោក​ ​មារ​លោក​ ​ព្រហ្មលោក​ ​ក្នុង​ពពួកសត្វ​ ​ព្រមទាំង​សមណព្រាហ្មណ៍​ ​ព្រមទាំង​មនុស្សជា​សម្មតិទេព​ ​និង​មនុស្ស​ដ៏​សេស​ ​អស់​កាល​ត្រឹមនោះ​ដែរ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​លុះ​តថាគត​ ​បានដឹង​ច្បាស់​តាមពិត​ ​នូវ​អានិសង្ស​ ​ថា​ជា​អានិសង្ស​ផង​ ​នូវ​ទោស​ ​ថា​ជា​ទោស​ផង​ ​នូវ​ការ​រលាស់​ចេញ​ ​ថា​ជា​ការ​រលាស់​ចេញ​ផង​ ​របស់​ឧបាទានក្ខន្ធ​ ​ទាំង៥នេះ​ ​ក្នុង​កាលណា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​តថាគត​ ​ទើប​ប្តេជ្ញា​ខ្លួន​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៦៤ | បន្ទាប់
ID: 636849837768496903
ទៅកាន់ទំព័រ៖