ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៣

​អរហន្ត​វគ្គ​


 [​១៣៨​]​ ​ខ្ញុំ​បាន​ស្តាប់​មក​យ៉ាងនេះ​។​ ​សម័យមួយ​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​គង់នៅ​ក្នុង​វត្ត​ជេតពន​ ​របស់​អនាថបិណ្ឌិក​សេដ្ឋី​ ​ទៀប​ក្រុង​សាវត្ថី​។​ ​គ្រានោះ​ឯង​ ​ភិក្ខុ​មួយ​រូប​ចូល​ទៅ​គាល់​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​លុះ​ចូល​ទៅដល់​ហើយ​ ​ក៏​ថ្វាយបង្គំ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​រួច​អង្គុយ​ក្នុង​ទី​ដ៏​សមគួរ​។​ ​លុះ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​អង្គុយ​ក្នុង​ទីសម​គួរ​ហើយ​ ​ទើប​ក្រាបទូល​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​សូម​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់ព្រះ​មេត្តាប្រោស​សំដែងធម៌​ ​ដោយសង្ខេប​ ​ដល់​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​បាន​ស្តាប់ធម៌​របស់​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​នឹង​ចៀសចេញ​ទៅ​តែម្នាក់ឯង​ ​មិន​ប្រមាទ​ ​មានតែ​សេចក្តី​ព្យាយាម​ ​មានចិត្ត​បញ្ជូន​ទៅកាន់​ព្រះនិព្វាន​។​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ត្រាស់​ថា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ ​បុគ្គល​ដែល​ប្រកាន់យក​ ​ដោយអំណាច​តណ្ហា​ ​មានះ​ ​និង​ទិដ្ឋិ​ ​ឈ្មោះថា​ ​ជាប់​ ​(​ក្នុង​អន្ទាក់​)​ ​របស់​មារ​ ​(​បើ​)​ ​មិនបាន​ប្រកាន់យក​ទេ​ ​ឈ្មោះថា​ ​រួចផុត​ស្រឡះ​អំពី​ ​(​អន្ទាក់​)​ ​របស់​មារ​មានចិត្ត​បាប​។​ ​បពិត្រ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​យល់​ហើយ​ ​បពិត្រ​ព្រះ​សុគត​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​យល់​ហើយ​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១៧៣ | បន្ទាប់
ID: 636849873937915675
ទៅកាន់ទំព័រ៖