ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៤

​ជនពាល​ក្តី​ ​ជន​ជា​បណ្ឌិត​ក្តី​ ​មាន​សង្សារ​លា​ទៅ​ ​ក៏​អណ្តែត​ ​ហើរ​ទៅកាន់​សេចក្តី​សុខទុក្ខ​បាន​ ​យ៉ាង​ដូច្នេះ​ឯង​។​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចម្រើន​ ​ធម៌​ទាំងឡាយ​ ​របស់​យើងខ្ញុំ​ទាំងឡាយ​ ​មាន​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ជា​មូល​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​កាលបើ​រូប​មាន​ ​ព្រោះ​អាស្រ័យ​នូវ​រូប​ ​ប្រកាន់​នូវ​រូប​ ​ទើប​ទិដ្ឋិ​កើតឡើង​ ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​កាយ​ទាំង៧នេះ​ ​គ្មាន​អ្នកធ្វើ​ទេ​ ​គ្មាន​អ្នក​បង្គាប់​ឲ្យ​ធ្វើ​ទេ​។​បេ​។​ ​រមែង​អណ្តែត​ហើរ​ទៅកាន់​សេចក្តី​សុខទុក្ខ​។​ ​កាលបើ​វេទនា​មាន​។​បេ​។​ ​កាលបើ​សញ្ញា​មាន​។​ ​កាលបើ​សង្ខារ​ទាំងឡាយ​មាន​។​ ​កាលបើ​វិញ្ញាណ​មាន​ ​ព្រោះ​អាស្រ័យ​នូវ​វិញ្ញាណ​ ​ប្រកាន់​នូវ​វិញ្ញាណ​ ​ទើប​ទិដ្ឋិ​កើតឡើង​ ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​កាយ​ទាំង៧នេះ​ ​គ្មាន​អ្នកធ្វើ​ទេ​ ​គ្មាន​អ្នក​បង្គាប់​ឲ្យ​ធ្វើ​ទេ​។​បេ​។​ ​រមែង​អណ្តែត​ហើរ​ទៅកាន់​សេចក្តី​សុខទុក្ខ​។​
 [​១៥៩​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​អ្នក​ទាំងឡាយ​សម្គាល់​សេចក្តី​នោះ​ ​ដូចម្តេច​ ​រូប​ទៀង​ ​ឬមិន​ទៀង​។​ ​មិន​ទៀង​ទេ​ ​ព្រះអង្គ​។​ ​ចុះ​របស់​ណា​ ​មិន​ទៀង​ ​ជា​ទុក្ខ​ ​មាន​សភាព​ប្រែប្រួល​ទៅ​ ​បើ​មិន​អាស្រ័យ​នូវ​របស់​នោះ​ទេ​ ​តើ​គួរ​មាន​ទិដ្ឋិ​កើតឡើង​ ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​កាយ​ទាំង៧នេះ​ ​គ្មាន​អ្នកធ្វើ​ទេ​ ​គ្មាន​អ្នក​បង្គាប់​ឲ្យ​ធ្វើ​ទេ​។​បេ​។​ ​រមែង​អណ្តែត​ ​ហើរ​ទៅកាន់​សេចក្តី​សុខទុក្ខ​ដែរ​ឬ​។​ ​មិនមែន​ដូច្នោះ​ទេ​ ​ព្រះអង្គ​។​ ​វេទនា​
ថយ | ទំព័រទី ១២៧ | បន្ទាប់
ID: 636849995453585974
ទៅកាន់ទំព័រ៖