ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៤

 ​[​៧២​]​ ​ក្រុង​សាវត្ថី​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​កុលបុត្ត​ដែល​បួស​ដោយ​សទ្ធា​ ​តែង​មាន​អនុ​ធម៌​នេះ​ ​គឺ​តែង​ពិចារណា​ឃើញថា​ ​មិនមែន​ខ្លួន​ ​ក្នុង​រូប​។​ ​ក្នុង​វេទនា​។​ ​ក្នុង​សញ្ញា​។​ ​ក្នុង​សង្ខារ​ទាំងឡាយ​។​ ​តែង​ពិចារណា​ឃើញថា​ ​មិនមែន​ខ្លួន​ ​ក្នុង​វិញ្ញាណ​។​ ​កុលបុត្ត​ណា​ ​កាល​ពិចារណា​ឃើញថា​ ​មិនមែន​ខ្លួន​ ​ក្នុង​រូប​។​ ​ក្នុង​វេទនា​។​ ​ក្នុង​សញ្ញា​។​ ​ក្នុង​សង្ខារ​ទាំងឡាយ​។​ ​កាល​ពិចារណា​ឃើញថា​ ​មិនមែន​ខ្លួន​ ​ក្នុង​វិញ្ញាណ​ ​តែង​កំណត់​ដឹង​នូវ​រូប​។​ ​នូវ​វេទនា​។​ ​នូវ​សញ្ញា​។​ ​នូវ​សង្ខារ​ទាំងឡាយ​។​ ​តែង​កំណត់​ដឹង​ ​នូវ​វិញ្ញាណ​ ​កាល​កុលបុត្ត​នោះ​ ​កំណត់​ដឹង​នូវ​រូប​។​ ​នូវ​វេទនា​។​ ​នូវ​សញ្ញា​។​ ​នូវ​សង្ខារ​ទាំងឡាយ​។​ ​កាលកំណត់​ដឹង​ ​នូវ​វិញ្ញាណ​ ​តថាគត​ពោល​ថា​ ​កុលបុត្ត​នោះ​ ​រួច​ស្រឡះ​ចាក​រូប​ ​រួច​ស្រឡះ​ចាក​វេទនា​ ​រួច​ស្រឡះ​ចាក​សញ្ញា​ ​រួច​ស្រឡះ​ចាក​សង្ខារ​ទាំងឡាយ​ ​រួច​ស្រឡះ​ចាក​វិញ្ញាណ​ ​រួច​ស្រឡះ​ចាក​ជាតិ​ ​ជរា​ ​មរណៈ​ ​សោ​កៈ​ ​បរិទេវៈ​ ​ទុក្ខៈ​ ​ទោមនស្ស​ ​និង​សេចក្តី​ចង្អៀតចង្អល់​ចិត្ត​ ​រួច​ស្រឡះ​ចាក​ទុក្ខ​។​

​ចប់​ ​កុក្កុ​ឡ​វគ្គ​ ​ទី៤​។​

ថយ | ទំព័រទី ៥៣ | បន្ទាប់
ID: 636849972456810633
ទៅកាន់ទំព័រ៖