ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៤

 [​៩៥​]​ ​ក្រុង​សាវត្ថី​។​ ​លុះ​ព្រះ​រា​ធៈ​មាន​អាយុ​ ​អង្គុយ​ក្នុង​ទី​ដ៏​សមគួរ​ហើយ​ ​ក្រាបទូល​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ដូច្នេះ​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចម្រើន​ ​ពាក្យ​ដែល​ហៅថា​ ​ភវ​នេត្តិ​ ​ភវ​នេត្តិ​(​១​)​ ​ដូច្នេះ​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចម្រើន​ ​ភវ​នេត្តិ​ ​តើ​ដូចម្តេច​ ​សេចក្តី​រលត់​នៃ​ភវ​នេត្តិ​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​ម្នាល​រា​ធៈ​ ​សេចក្តី​ពេញចិត្ត​ណា​ ​សេចក្តី​ត្រេកអរ​ណា​ ​សេចក្តី​រីករាយ​ណា​ ​សេចក្តី​ប្រាថ្នា​ណា​ ​ឧបាយ​(​២​)​ ​និង​ឧបាទាន​ ​ដែល​ជាទី​ឈរ​ ​អង្គុយ​ ​ដេក​ ​នៃ​ចិត្ត​ណា​ ​ក្នុង​រូប​។​ ​នេះ​ហៅថា​ ​ភវ​នេត្តិ​ ​ហៅថា​ ​សេចក្តី​រលត់​នៃ​ភវ​នេត្តិ​ ​ព្រោះ​ការ​រលត់​ ​នៃ​សេចក្តី​ពេញចិត្ត​ ​ជាដើម​នោះ​។​ ​សេចក្តី​ពេញចិត្ត​ណា​ ​ក្នុង​វេទនា​ ​។​បេ​។​ ​ក្នុង​សញ្ញា​។​ ​សេចក្តី​ពេញចិត្ត​ណា​ ​ក្នុង​សង្ខារ​ទាំងឡាយ​។​ ​សេចក្តី​ពេញចិត្ត​ណា​ ​សេចក្តី​ត្រេកអរ​ណា​ ​សេចក្តី​រីករាយ​ណា​ ​សេចក្តី​ប្រាថ្នា​ណា​ ​ឧបាយ​ ​និង​ឧបាទាន​ ​ដែល​ជាទី​ឈរ​ ​អង្គុយ​ ​ដេក​ ​នៃ​ចិត្ត​ណា​ ​ក្នុង​វិញ្ញាណ​។​ ​នេះ​ហៅថា​ ​ភវ​នេត្តិ​ ​ហៅថា​ ​សេចក្តី​រលត់​ ​នៃ​ភវ​នេត្តិ​ ​ព្រោះ​ការ​រលត់​ ​នៃ​សេចក្តី​ពេញចិត្ត​ ​ជាដើម​នោះ​។​
​(​១​)​ ​ធម្មជាតិ​ ​ជា​ខ្សែ​សម្រាប់​ចង​ដឹក​សត្វនៅ​ក្នុង​ភព​តូច​-​ធំ​ ​បាន​ដល់​តណ្ហា​។​ ​(​២​)​ ​ប្រែថា​ ​ចូល​ទៅកាន់​តេ​ភូមិក​ធម៌​ ​បាន​ដល់​តណ្ហា​ ​និង​ទិដ្ឋិ​។​
ថយ | ទំព័រទី ៧៦ | បន្ទាប់
ID: 636849977844888814
ទៅកាន់ទំព័រ៖