ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៤

​នឿយណាយ​នឹង​វេទនា​ផង​ ​នឿយណាយ​នឹង​សញ្ញា​ផង​ ​នឿយណាយ​នឹង​សង្ខារ​ទាំងឡាយ​ផង​ ​នឿយណាយ​នឹង​វិញ្ញាណ​ផង​ ​កាលបើ​នឿយណាយ​ ​ក៏​ប្រាសចាក​តម្រេក​ ​ព្រោះ​ការប្រាសចាក​តម្រេក​ ​ទើប​ចិត្ត​រួច​ស្រឡះ​ ​កាលបើ​ចិត្ត​ផុត​ស្រឡះ​ហើយ​ ​ញាណ​ក៏​កើតឡើង​ថា​ ​ចិត្ត​ផុត​ស្រឡះ​ហើយ​។​ ​អរិយសាវ័ក​នោះ​ ​ដឹង​ច្បាស់​ថា​ ​ជាតិ​អស់ហើយ​ ​មគ្គ​ព្រហ្មចរិយៈ​ ​អាត្មាអញ​ ​បាន​នៅ​រួចហើយ​ ​សោឡស​កិច្ច​ ​អាត្មាអញ​ ​បាន​ធ្វើ​ស្រេចហើយ​ ​មគ្គ​ភាវនា​កិច្ច​ដទៃ​ ​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បី​សោឡស​កិច្ច​នេះ​ទៀត​ ​មិន​មាន​ឡើយ​។​ ​(​វេយ្យាករណ៍​ ​ទាំង១៨​ ​មានដំណើរ​ដូចមុន​ ​សូត្រ២៦​ ​បណ្ឌិត​ត្រូវ​សំដែង​ឲ្យ​ពិស្តារ​ ​ដូច​ដំណើរ​ទីពីរ​ផង​ចុះ​ ​សូត្រ២៦​ ​បណ្ឌិត​ត្រូវ​សំដែង​ឲ្យ​ពិស្តារ​ ​ដូច​ដំណើរ​ទីបី​ ​សូត្រ២៦​ ​បណ្ឌិត​ត្រូវ​សំដែង​ឲ្យ​ពិស្តារ​ ​ដូច​ដំណើរ​ទី​បួន​)​។​

​ចប់​ ​ទិដ្ឋិ​សំយុត្ត​ ​។​

ថយ | ទំព័រទី ១៥៦ | បន្ទាប់
ID: 636850001490891288
ទៅកាន់ទំព័រ៖