ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៤

 ​[​២៣៥​]​ ​ក្រុង​សាវត្ថី​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ឆន្ទ​រាគ​ណា​ ​ក្នុង​រូប​ ​នុ៎ះ​ជា​ឧបក្កិលេស​របស់​ចិត្ត​។​បេ​។​ ​ឆន្ទ​រាគ​ណា​ ​ក្នុង​វិញ្ញាណ​ ​នុ៎ះ​ជា​ឧបក្កិលេស​របស់​ចិត្ត​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​កាលណាបើ​ភិក្ខុ​លះបង់​ ​នូវ​ឧបក្កិលេស​របស់​ចិត្ត​ ​ក្នុង​ហេតុ​ទាំង៦នេះ​បាន​ហើយ​ ​ចិត្ត​របស់​ភិក្ខុ​នោះ​ ​រមែង​បង្អោន​ទៅ​រក​នេក្ខម្មៈ​ផង​ ​ជា​ចិត្ត​អប់រំ​ក្នុង​នេក្ខម្មៈ​ផង​ ​ជា​ចិត្ត​គួរ​ដល់​ភាវនា​កម្ម​ ​ប្រាកដ​ក្នុង​ធម៌​ទាំងឡាយ​ ​ដែល​ខ្លួន​គប្បី​ធ្វើឲ្យ​ជាក់ច្បាស់​ ​ដោយ​ប្រាជ្ញា​ដ៏​ឧត្តម​ផង​។​

​ចប់​ ​កិលេស​សំយុត្ត​ ​។​
​ឧទ្ទាន​នៃ​កិលេស​សំយុត្ត​នោះ​គឺ​


​និយាយ​អំពី​ចក្ខុ១​ ​រូប១​ ​វិញ្ញាណ១​ ​ផស្សៈ១​ ​វេទនា១​ ​សញ្ញា១​ ​ចេតនា១​ ​តណ្ហា១​ ​ធាតុ១​ ​ខន្ធ១​ ​ទាំងអស់​នោះ​ត្រូវជា១០​។​
ថយ | ទំព័រទី ១៨០ | បន្ទាប់
ID: 636850040564876192
ទៅកាន់ទំព័រ៖