ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៤

មារ​ធម្ម​វគ្គ​


 [​១០៤​]​ ​ក្រុង​សាវត្ថី​។​ ​គ្រានោះ​ឯង​ ​ព្រះ​រា​ធៈ​មាន​អាយុ​ ​ចូល​ទៅ​គាល់​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​លុះ​ចូល​ទៅដល់​ ​ថ្វាយបង្គំ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ហើយ​អង្គុយ​ក្នុង​ទី​ដ៏​សមគួរ​។​ ​លុះ​ព្រះ​រា​ធៈ​មាន​អាយុ​ ​អង្គុយ​ក្នុង​ទី​ដ៏​សមគួរ​ហើយ​ ​ក្រាបទូល​សួរ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ដូច្នេះ​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចម្រើន​ ​ពាក្យ​ដែល​ហៅថា​ ​មារ​ ​មារ​(​១​)​ ​ដូច្នេះ​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចម្រើន​ ​អ្វី​ហ្ន៎​ជា​មារ​។​ ​ម្នាល​រា​ធ​ ​រូប​ជា​មារ​ ​វេទនា​ជា​មារ​ ​សញ្ញា​ជា​មារ​ ​សង្ខារ​ទាំងឡាយ​ជា​មារ​ ​វិញ្ញាណ​ជា​មារ​។​ ​ម្នាល​រា​ធៈ​ ​អរិយសាវ័ក​ ​ជា​អ្នកចេះដឹង​ ​កាលបើ​ឃើញ​យ៉ាងនេះ​ ​រមែង​នឿយណាយ​ ​នឹង​រូប​ផង​ ​នឿយណាយ​នឹង​វេទនា​ផង​ ​នឿយណាយ​នឹង​សញ្ញា​ផង​ ​នឿយណាយ​នឹង​សង្ខារ​ទាំងឡាយ​ផង​ ​នឿយណាយ​នឹង​វិញ្ញាណ​ផង
​(​១​)​ ​សំដៅយក​សេចក្តី​ស្លាប់​។​
ថយ | ទំព័រទី ៨៦ | បន្ទាប់
ID: 636849979979710919
ទៅកាន់ទំព័រ៖