ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៥

​ទ្រង់​ឮ​ថា​ ​ភិក្ខុ​ថ្មី​ណាស់​ផង​ ​ឈឺធ្ងន់​ណាស់​ផង​ ​ជ្រាប​ច្បាស់​ដូច្នេះ​ថា​ ​ភិក្ខុ​មិនទាន់​មាន​គេ​ស្គាល់​ ​ហើយក៏​ស្តេច​ចូល​ទៅ​រក​ភិក្ខុ​នោះ​។​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​បានឃើញ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​កំពុង​ស្តេច​មក​អំពី​ចម្ងាយ​ ​លុះ​ឃើញ​ហើយ​ ​ក៏​ប្រវេប្រវា​លើ​គ្រែ​។​ ​លំដាប់នោះ​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​មាន​ព្រះពុទ្ធដីកា​ ​នឹង​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ដូច្នេះ​ថា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ ​ណ្ហើយ​ ​អ្នក​កុំ​ប្រវេប្រវា​លើ​គ្រែ​ឡើយ​ ​ព្រោះ​មាន​អាសនៈ​ ​ដែលគេ​ក្រាល​ទុក​នេះ​ហើយ​ ​តថាគត​នឹង​អង្គុយ​ ​លើ​អាសនៈ​នោះ​។​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​គង់​លើ​អាសនៈ​ដែលគេ​ក្រាល​ថ្វាយ​។​ ​លុះ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​គង់​ហើយ​ ​ក៏​ទ្រង់​ត្រាស់​សួរ​ទៅ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ដូច្នេះ​ថា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ ​អ្នក​ល្មម​អត់ទ្រាំ​បាន​ដែរ​ឬ​ ​អ្នក​ល្មម​ប្រព្រឹត្តទៅ​បាន​ស្រួល​ដែរ​ឬ​ ​ទុក្ខវេទនា​ថយ​ទៅ​ ​មិន​ចម្រើនឡើង​ ​មានតែ​ស្រាក​ស្រាន្ត​ទៅ​ ​មិន​ចម្រើនឡើង​ទេ​ឬ​។​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចម្រើន​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​អត់ទ្រាំ​មិនបានទេ​ ​ឲ្យ​ប្រព្រឹត្តទៅ​មិនបានទេ​។​បេ​។​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចម្រើន​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​មិនបាន​តិះដៀល​ខ្លួន​ ​ដោយ​សីល​ទេ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ ​បើ​អ្នក​មិនបាន​តិះដៀល​ខ្លួន​ ​ដោយ​សីល​ទេ​ ​កាលបើ​យ៉ាងនេះ​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១០៤ | បន្ទាប់
ID: 636872412919641690
ទៅកាន់ទំព័រ៖