ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៥

​អ្នកមាន​សេចក្តី​រង្កៀស​ក្នុង​រឿង​អ្វី​ ​មាន​វិប្បដិសារៈ​អ្វី​។​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចម្រើន​ ​ព្រោះ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​មិនទាន់​យល់​ច្បាស់​ធម៌​ ​ដែល​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​សំដែង​ហើយ​ថា​ ​សីល​មាន​សេចក្តី​ស្អាត​ ​ជា​ប្រយោជន៍​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ ​បើ​អ្នក​មិនទាន់​ ​យល់​ច្បាស់​ធម៌​ ​ដែល​តថាគត​សំដែង​ហើយ​ថា​ ​សីល​មាន​សេចក្តី​ស្អាត​ ​ជា​ប្រយោជន៍​ទេ​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ ​កាលបើ​យ៉ាងនេះ​ ​អ្នក​យល់​ច្បាស់​ធម៌​ ​ដែល​តថាគត​សម្តែង​ហើយ​ ​ថា​មាន​អ្វី​ជា​ប្រយោជន៍​ ​។​ ​បពិត្រ​អង្គ​ដ៏​ចម្រើន​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​យល់​ច្បាស់​ធម៌​ ​ដែល​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​សម្តែង​ហើយ​ថា​ ​មាន​អនុ​បាទា​បរិនិព្វាន​ ​(​ ​បរិនិព្វាន​កិលេស​ ​ព្រមទាំង​ខន្ធ​ ​)​ ​ជា​ប្រយោជន៍​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ ​ប្រពៃ​ហើយ​ ​ប្រពៃ​ហើយ​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ ​ប្រពៃ​ណាស់​ហើយ​ ​ដែល​អ្នក​យល់​ច្បាស់​ធម៌​ ​ដែល​តថាគត​សម្តែង​ហើយ​ថា​ ​មាន​អនុ​បាទា​ ​បរិនិព្វាន​ ​ជា​ប្រយោជន៍​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ ​ព្រោះថា​ធម៌​ ​ដែល​តថាគត​បាន​សម្តែង​ហើយ​ ​សុទ្ធតែ​មាន​ ​អនុ​បាទា​បរិនិព្វាន​ ​ជា​ប្រយោជន៍​។​ ​
 [​៩១​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ ​អ្នក​សំគាល់​នូវ​សេចក្តី​នោះ​ ​ដូចម្តេច​ ​ភ្នែក​ទៀង​ ​ឬមិន​ទៀង​។​ ​មិន​ទៀង​ទេ​ ​ព្រះអង្គ​។​បេ​។​ ​ត្រចៀក​ ​ច្រមុះ​ ​អណ្តាត​ ​កាយ​ ​ចិត្ត​ ​មនោវិញ្ញាណ​ ​មនោ​សម្ផ័​ស្ស​ ​ទោះបី​វេទនា​ណា​ ​ជា​សុខ​ក្តី​ ​ជា​ទុក្ខ​ក្តី​ ​មិនជា​ទុក្ខ​ ​មិនជា​សុខ​ក្តី​ ​ដែល​កើតឡើង​ ​ព្រោះ​មនោ​សម្ផ័​ស្ស​ជា​បច្ច័យ​ ​វេទនា​នោះ​ ​ទៀង​ ​ឬមិន​ទៀង​។​
ថយ | ទំព័រទី ១០៥ | បន្ទាប់
ID: 636872413149194820
ទៅកាន់ទំព័រ៖