ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៥

 ​[​១១៦​]​ ​គ្រានោះ​ឯង​ ​ព្រះ​បុ​ណ្ណៈ​មាន​អាយុ​ ​ត្រេកអរ​ ​រីករាយ​ ​ចំពោះ​ភាសិត​របស់​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ហើយ​ក្រោក​អំពី​អាសនៈ​ ​ថ្វាយបង្គំ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ធ្វើ​ប្រទក្សិណ​ ​រួច​រៀបចំ​សេនាសនៈ​ ​ហើយ​ប្រដាប់ដោយ​បាត្រ​ ​និង​ចីវរ​ ​ចេញទៅ​កាន់​ចារិក​ ​ក្នុង​សុ​នា​បរ​ន្ត​ជនបទ​ ​កាល​លោក​ចេញទៅ​កាន់​ចារិក​ ​តាមលំដាប់​ ​ក៏បាន​ទៅដល់​សុ​នា​បរ​ន្ត​ជនបទ​។​ ​បានឮ​ថា​ ​ព្រះ​បុ​ណ្ណៈ​មាន​អាយុ​ ​គង់នៅ​ក្នុង​សុ​នា​បរ​ន្ត​ជនបទ​នោះ​។​ ​គ្រានោះ​ឯង​ ​ព្រះ​បុ​ណ្ណៈ​មាន​អាយុ​ ​ប្រោស​ពួក​ឧបាសក​ ​បាន​ប្រមាណ​ ​៥០០​ ​នាក់​ ​ខាងក្នុង​វស្សា​នោះ​ឯង​ ​ទាំង​បាន​ធ្វើឲ្យ​ជាក់ច្បាស់​ ​នូវ​វិជ្ជា​ ​៣​ ​ខាងក្នុង​វស្សា​នោះ​ដែរ​ ​ហើយ​បរិនិព្វាន ​ខាងក្នុង​វស្សា​នោះ​តែម្តង​។​ ​វេលា​នោះ​ ​ពួក​ភិក្ខុ​ច្រើន​រូប​ ​នាំគ្នា​ចូល​ទៅ​គាល់​ព្រះមានបុណ្យ​ ​លុះ​ភិក្ខុ​ទាំងនោះ​ ​គង់​ក្នុង​ទី​ដ៏​សមគួរ​ហើយ​ ​ទើប​ក្រាបបង្គំទូល​ព្រះមានបុណ្យ​ ​ដូច្នេះ​ថា​ ​សូម​ទ្រង់ព្រះ​មេត្តាប្រោស​ ​កុលបុត្ត​ឈ្មោះ​ ​បុ​ណ្ណៈ​ ​ដែល​ព្រះអង្គ​ ​បាន​ទូន្មាន​ ​ដោយ​ឱវាទ​សង្ខេប​ ​ឥឡូវនេះ​ ​លោក​ធ្វើ​មរណកាល​ហើយ​ ​លោក​មាន​គតិ​ដូចម្តេច​ ​មាន​បរលោក​ ​ដូចម្តេច​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​កុលបុត្ត​ឈ្មោះ​ ​បុ​ណ្ណៈ​ ​ជា​បណ្ឌិត​ ​ជា​អ្នក​និយាយពិត​ ​មិន​បៀតបៀន​ ​នូវ​ធម៌​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១៣៩ | បន្ទាប់
ID: 636872457926545938
ទៅកាន់ទំព័រ៖