ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៥

​សំឡេង​ ​ត្រូវ​ដឹង​ដោយ​ត្រចៀក​ ​ដែល​បុគ្គល​មិនដែល​ឮ​ ​មិនធ្លាប់​ឮ​ ​អ្នក​ក៏​មិនបាន​ឮ​ ​ទាំង​មិនដែល​មានគំនិត​ថា​ ​អាត្មាអញ​ ​ត្រូវតែ​ឮ​ដូច្នេះ​ឡើយ​ ​តើ​អ្នកមាន​ ​សេចក្តី​ពេញចិត្ត​ ​ឬ​មានតម្រេក​ ​ឬក៏​មាន​សេចក្តី​ស្រលាញ់​ ​ក្នុង​សំឡេង​នោះ​ ​ដែរ​ឬ​។​ ​មិន​ ​មាន​ទេ​ ​ព្រះអង្គ​។​ ​ក្លិន​ ​ត្រូវ​ដឹង​ដោយ​ច្រមុះ​ ​ដែល​បុគ្គល​ ​មិនដែល​ធុំ​ ​មិនធ្លាប់​ធុំ​ ​អ្នក​ក៏​មិនបាន​ធុំ​ ​ទាំង​មិនដែល​មានគំនិត​ថា​ ​អាត្មាអញ​ ​ត្រូវតែ​ធុំ​ដូច្នេះ​ឡើយ​ ​តើ​អ្នកមាន​។​បេ​។​ ​ក្នុង​ក្លិន​នោះ​ដែរ​ឬ​។​ ​រស​ ​ត្រូវ​ដឹង​ដោយ​អណ្តាត​ ​ដែល​បុគ្គល​មិនដែល​លិទ្ធ​ភ្លក្ស​ ​មិនធ្លាប់​លិទ្ធ​ភ្លក្ស​ ​អ្នក​ក៏​មិនបាន​លិទ្ធ​ភ្លក្ស​ ​ទាំង​មិនដែល​មានគំនិត​ថា​ ​អាត្មាអញ​ ​ត្រូវតែ​លិទ្ធ​ភ្លក្ស​ដូច្នេះ​ឡើយ​ ​តើ​អ្នកមាន​។​បេ​។​ ​ក្នុង​រស​នោះ​ដែរ​ឬ​។​ ​ផ្សព្វ​ ​ត្រូវ​ដឹង​ដោយ​កាយ​ ​ដែល​បុគ្គល​មិនដែល​ពាល់​ ​មិនធ្លាប់​ពាល់​ ​អ្នក​ក៏​មិនបាន​ពាល់​ ​ទាំង​មិនដែល​មានគំនិត​ថា​ ​អាត្មាអញ​ ​ត្រូវតែ​ពាល់​ដូច្នេះ​ឡើយ​ ​តើ​អ្នកមាន​។​ ​បេ​។​ ​ក្នុង​ផ្សព្វ​នោះ​ដែរ​ឬ​។​ ​ធម៌​ដែល​ត្រូវ​ដឹង​ដោយចិត្ត​ ​ដែល​បុគ្គល​មិនដែល​ដឹង​ ​មិនធ្លាប់​ដឹង​ ​អ្នក​ក៏​មិនបាន​ដឹង​ ​ទាំង​មិនដែល​មានគំនិត​ថា​ ​អាត្មាអញ​ ​ត្រូវតែ​ដឹង​ដូច្នេះ​ឡើយ​ ​តើ​អ្នកមាន​សេចក្តី​ពេញចិត្ត​ ​ឬ​មានតម្រេក​ ​ឬក៏​មាន​សេចក្តី​ស្រលាញ់​ ​ក្នុង​ធម៌​នោះ​ដែរ​ឬ​។​ ​មិន​មាន​ទេ​ ​ព្រះអង្គ​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១៦០ | បន្ទាប់
ID: 636872462153497705
ទៅកាន់ទំព័រ៖