ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៥

​ហៅថា​ ​ឆ្ងាយ​អំពី​ព្រះនិព្វាន​។​ ​បុគ្គល​ ​កាល​ពាល់ត្រូវ​ ​នូវ​ផោដ្ឋព្វៈ​ ​ហើយ​ភាន់ស្មារតី​ ​ធ្វើ​ទុក​ក្នុងចិត្ត​ ​នូវ​និមិត្ត​ ​ឲ្យ​ជាទីស្រឡាញ់​ហើយ​ ​រមែង​មានចិត្ត​ត្រេកត្រអាល​ផង​ ​នៅ​ឳ​បក្រ​សោប​តែ​នឹង​អារម្មណ៍​ ​នោះ​ផង​។​ ​វេទនា​ច្រើនប្រការ​ ​ដែល​កើតអំពី​ផោដ្ឋព្វារម្មណ៍​ ​តែង​ចម្រើន​ដល់​បុគ្គល​នោះ​។​បេ​។​ ​ហៅថា​ ​ឆ្ងាយ​អំពី​ព្រះនិព្វាន​។​ ​បុគ្គល​ ​កាល​ដឹង​ធម្មារម្មណ៍​ ​ហើយ​ភាន់ស្មារតី​ ​ធ្វើ​ទុក​ក្នុងចិត្ត​ ​នូវ​និមិត្ត​ ​ឲ្យ​ជាទីស្រឡាញ់​ហើយ​ ​រមែង​មានចិត្ត​ត្រេកត្រអាល​ផង​ ​នៅ​ឳ​បក្រ​សោប​តែ​នឹង​ ​អារម្មណ៍​នោះ​ផង​។​ ​វេទនា​ច្រើនប្រការ​ ​ដែល​កើតអំពី​ធម្មារម្មណ៍​ ​រមែង​ចម្រើន​ដល់​បុគ្គល​នោះ​ ​ចិត្ត​របស់​បុគ្គល​នោះ​ ​រមែង​ខ្ទាំងខ្ទប់​ ​ព្រោះ​អភិជ្ឈា​ ​និង​វិហេសា​ ​