ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៥

​ដើម្បី​សោឡស​កិច្ច​នេះ​ទៀត​ ​មិន​មាន​ឡើយ​។​ ​បណ្តាល​ព្រះអរហន្ត​ទាំងឡាយ​ ​ព្រះ​មា​លុក្យ​បុត្ត​ ​ក៏​ជា​ព្រះអរហន្ត​មួយ​ ​អង្គ​ដែរ​។​ ​ចប់​សូត្រ​ ​ទី២​។​ ​
 [​១៣៨​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​តថាគត​នឹង​សម្តែង​នូវ​បរិ​ហាន​ធម៌​ ​(​ធម៌​ជាហេតុ​សាប​ ​សូន្យ​)​ ​ផង​ ​នូវ​អ​បរិ​ហាន​ធម៌​ ​(​ធម៌​ជាហេតុ​មិន​សាបសូន្យ​)​ ​ផង​ ​នូវ​អភិ​ភាយ​ត​នៈ​ ​(​អាយតនៈ​ដ៏​ចម្រើន​ក្រៃពេក​)​ ​៦​ ​ផង​ ​ដល់​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​ចូរ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​ចាំ​ស្តាប់ធម៌​នោះ​ចុះ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បរិ​ហាន​ធម៌​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​អកុសលធម៌​ដ៏​លាមក​ ​ដែល​មាន​សេចក្តី​ត្រិះរិះ​ ​ជាទី​ស្ទុះ​ទៅ​ ​ជា​បច្ច័យ​ ​នៃ​ការ​ជាប់​ចំពាក់​ ​កើតឡើង​ ​ដល់​ភិក្ខុ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​ព្រោះ​ឃើញ​រូប​ដោយ​ភ្នែក​ ​បើ​ភិក្ខុ​នៅ​អត់ទ្រាំ​នឹង​ ​អារម្មណ៍​នោះ​ ​មិន​លះបង់​ ​មិន​បន្ទោបង់​ ​មិន​ធ្វើឲ្យ​វិនាស​ ​មិន​កំចាត់​បង់​ទេ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ដំណើរ​នុ៎ះ​ ​ភិក្ខុ​ត្រូវ​ដឹង​ថា​ ​អាត្មាអញ​ ​សាបសូន្យ​ ​ចាក​កុសលធម៌​ទាំងឡាយ​ ​ព្រោះ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​បាន​ត្រាស់​នូវ​ដំណើរ​នុ៎ះ​ ​ថា​ជាហេតុ​សាបសូន្យ​ ​ហើយ​។​បេ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​មួយទៀត​។​បេ​។​ ​កើតឡើង​ដល់​ភិក្ខុ​ ​ព្រោះ​លិទ្ធ​ភ្លក្ស​ ​រស​ដោយ​អណ្តាត​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​មួយទៀត​ ​អកុសលធម៌​លាមក​ ​ដែល​មាន​សេចក្តី​ត្រិះរិះ​ ​ជាទី​ស្ទុះ​ទៅ​ ​ជា​បច្ច័យ​ ​នៃ​ការ​ជាប់​ចំពាក់​ ​កើតឡើង​ដល់​ភិក្ខុ​ ​ព្រោះ​ដឹង​ធម៌​ ​ដោយចិត្ត​ ​បើ​ភិក្ខុ​នៅ​អត់ទ្រាំ​នឹង​
ថយ | ទំព័រទី ១៧២ | បន្ទាប់
ID: 636872467118041661
ទៅកាន់ទំព័រ៖