ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៥

 ​[​១៤១​]​ ​សាវត្ថី​និទាន​។​បេ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​តថាគត​នឹង​សម្តែង​ ​នូវ​បុគ្គល​ ​ដែល​មាន​ប្រក្រតី​នៅ​ ​ដោយ​សេចក្តី​ប្រហែស​ផង​ ​នូវ​បុគ្គល​ដែល​មាន​ប្រក្រតី​នៅ​ ​ដោយ​ការ​មិន​ប្រហែស​ផង​ ​ដល់​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​ចូរ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​ស្តាប់ធម៌​នោះ​ចុះ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បុគ្គល​ដែល​មាន​ប្រក្រតី​ ​នៅ​ដោយ​សេចក្តី​ប្រហែស​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​កាលបើ​ភិក្ខុ​មិន​សង្រួម​ចក្ខុន្រ្ទិយ​ ​ចិត្ត​ក៏​ជោកជាំ​ ​(​ដោយ​កិលេស​)​ ​ក្នុង​រូប​ ​ដែល​ត្រូវ​ដឹង​ដោយ​ភ្នែក​ ​កាលបើ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​មានចិត្ត​ជោកជាំ​ ​(​ដោយ​កិលេស​)​ ​បា​មុ​ជ្ជៈ​ ​ក៏​មិន​មាន​ ​កាលបើ​បា​មុ​ជ្ជៈ​មិន​មាន​ ​បីតិ​ ​ក៏​មិន​មាន​ ​កាលបើ​បីតិ​មិន​មាន​ ​បស្ស​ទ្ធិ​ ​ក៏​មិន​មាន​ ​កា​លបើបស្ស​ទ្ធិ​មិន​មាន​ ​រមែង​នៅជា​ទុក្ខ​ ​ចិត្ត​របស់​ភិក្ខុ​អ្នកមាន​ទុក្ខ​ ​តែង​មិន​តំ​កល់​នៅនឹង​ ​កាលបើ​ចិត្ត​ ​មិន​តំ​កល់​នៅនឹង​ ​ធម៌​ក៏​មិនកើត​ប្រាកដ​ ​ព្រោះតែ​ធម៌​មិនកើត​ប្រាកដ​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ក៏​រាប់​ថា​ ​អ្នក​នៅ​ដោយ​សេចក្តី​ប្រហែសធ្វេស​។​បេ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​កាលបើ​ភិក្ខុ​ ​មិន​សង្រួម​ជិ​វិ្ហន្រ្ទិយ​ ​ចិត្ត​ក៏​ជោកជាំ​ ​(​ដោយ​កិលេស​)​ ​ក្នុង​រស​ ​ដែល​ត្រូវ​ដឹង​ ​ដោយ​អណ្តាត​ ​កាលបើ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​មានចិត្ត​ជោកជាំ​ ​(​ដោយ​កិលេស​)​។​បេ​។​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ក៏​រាប់​ថា​ ​អ្នក​នៅ​ដោយ​សេចក្តី​ប្រហែសធ្វេស​។​បេ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​កាលបើ​ភិក្ខុ​មិន​សង្រួម​
ថយ | ទំព័រទី ១៧៥ | បន្ទាប់
ID: 636872467743717448
ទៅកាន់ទំព័រ៖