ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៥

​មនោវិញ្ញាណ​កើតឡើង​ ​ព្រោះ​អាស្រ័យ​ចិត្ត​ ​និង​ធម៌​ ​ការប្រជុំ​នៃ​ធម៌​ទាំង​ ​៣​ ​ឈ្មោះថា​ ​ផស្សៈ​ ​វេទនា​កើតឡើង​ ​ព្រោះ​ផស្សៈ​ជា​បច្ច័យ​ ​តណ្ហា​កើត​ ​ឡើង​ព្រោះ​វេទនា​ជា​បច្ច័យ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​នេះឯង​ជា​សេចក្តី​កើតឡើង​ ​នៃ​ទុក្ខ​។​ ​
 [​១៥៣​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ចុះ​សេចក្តី​អស់​ទៅ​នៃ​ទុក្ខ​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​ចក្ខុវិញ្ញាណ​ ​កើតឡើង​ ​ព្រោះ​អាស្រ័យ​ចក្ខុ​ ​និង​រូប​ ​ការប្រជុំ​នៃ​ធម៌​ ​ទាំង​ ​៣​ ​ឈ្មោះថា​ ​ផស្សៈ​ ​វេទនា​កើត​ ​ឡើង​ ​ព្រោះ​ផស្សៈ​ជា​បច្ច័យ​ ​តណ្ហា​កើតឡើង​ ​ព្រោះ​វេទនា​ជា​បច្ច័យ​ ​សេចក្តី​រលត់​ ​នៃ​ឧបាទាន​ ​ព្រោះ​វិនាស​ ​និង​រលត់​មិន​សល់​ ​នៃ​តណ្ហា​នោះ​ឯង​ ​សេចក្តី​រលត់​ ​នៃ​ភព​ ​ព្រោះ​រលត់​នៃ​ឧបាទាន​ ​សេចក្តី​រលត់​នៃជា​តិ​ ​ព្រោះ​រលត់​នៃ​ភព​ ​ជរាមរណៈ​រលត់​ទៅ​ ​ព្រោះ​រលត់​នៃជា​តិ​ ​សេចក្តី​សោក​ ​ខ្សឹកខ្សួល​ ​ទុក្ខ​ ​តូចចិត្ត​ ​ចង្អៀតចិត្ត​ ​ក៏​រលត់​ទៅ​ដែរ​។​ ​សេចក្តី​រលត់​ ​នៃ​ទុក្ខ​ទាំងអស់​នេះ​ ​យ៉ាងនេះ​។​ ​នេះ​ជា​សេចក្តី​អស់​ទៅ​ ​នៃ​ទុក្ខ​។​បេ​។​ ​ជិវ្ហា​វិញ្ញាណ​កើតឡើង​ ​ព្រោះ​អាស្រ័យ​អណ្តាត​ ​និង​រស​ ​ការប្រជុំ​នៃ​ធម៌​ទាំង​ ​៣​ ​ឈ្មោះថា​ ​ផស្សៈ​ ​វេទនា​កើតឡើង​ ​ព្រោះ​ផស្សៈ​ជា​បច្ច័យ​ ​ត​ណ្តា​កើតឡើង​ ​ព្រោះ​វេទនា​ជា​បច្ច័យ​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១៩៤ | បន្ទាប់
ID: 636872478409937521
ទៅកាន់ទំព័រ៖