ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៥

​ឬថា​ ​អាត្មាអញ​ ​ស្មើ​(​នឹងគេ​)​ ​ឬក៏​ថា​ ​អាត្មាអញ​ ​ថោកទាប​ ​(​ជាងគេ​)​ ​បាន​ដែរ​ឬ​។​ ​មិនមែន​ដូច្នោះ​ទេ​ ​ព្រះអង្គ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​អរិយសាវ័ក​អ្នកចេះដឹង​ ​កាលបើ​ឃើញ​យ៉ាងនេះ​ ​រមែង​នឿយណាយ​នឹង​ចក្ខុ​ផង​។​បេ​។​ ​នឿយណាយ​នឹង​ ​អណ្តាត​ផង​។​បេ​។​ ​នឿយណាយ​នឹង​ចិត្ត​ផង​ ​កាលបើ​នឿយណាយ​ ​រមែង​ប្រាសចាក​តម្រេក​ ​ព្រោះ​ប្រាសចាក​តម្រេក​ ​ចិត្ត​ក៏​រួច​ស្រឡះ​។​ ​កាលបើ​ចិត្ត​រួច​ស្រឡះ​ហើយ​ ​សេចក្តី​ដឹង​ថា​ ​ចិត្ត​រួច​ស្រឡះ​ហើយ​ ​ក៏​កើតមាន​។​ ​អរិយសាវ័ក​នោះ​ ​ដឹង​ច្បាស់​ថា​ ​ជាតិ​អស់ហើយ​ ​ព្រហ្មចរិយ​ធម៌​ ​អាត្មាអញ​ ​បាន​ប្រព្រឹត្ត​គ្រប់គ្រាន់​ហើយ​ ​សោឡស​កិច្ច​អាត្មាអញ​ ​ធ្វើ​ស្រេចហើយ​ ​មគ្គ​ភាវនា​កិច្ច​ដទៃ​ ​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បី​សោឡស​កិច្ច​នេះ​ទៀត​ ​មិន​មាន​ឡើយ​។​ ​ចប់​សូត្រ​ ​ទី៥​។​ ​
 [​១៥៧​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​តថាគត​នឹង​សម្តែង​នូវ​ធម៌​ ​ជាហេតុ​នៃ​សំយោជនៈ​ ​និង​សំយោជនៈ​ ​ចូរ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​ប្រុង​ស្តាប់​នូវ​ធម៌​នោះ​ចុះ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ធម៌​ជាហេតុ​ ​នៃ​សំយោជនៈ​ ​តើ​ដូចម្តេច​ ​សំយោជនៈ​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ចក្ខុ​ ​ឈ្មោះថា​ ​ធម៌​ជាហេតុ​ ​នៃ​សំយោជនៈ​ ​សេចក្តី​ត្រេកត្រអាល​ណា​ ​ក្នុង​ចក្ខុ​នោះ​ ​សេចក្តី​ត្រេក​
ថយ | ទំព័រទី ១៩៩ | បន្ទាប់
ID: 636872479540892207
ទៅកាន់ទំព័រ៖