ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៥

​ត្រអាល​នោះ​ ​ឈ្មោះថា​ ​សំយោជនៈ​ ​ក្នុង​ចក្ខុ​នោះ​។​បេ​។​ ​អណ្តាត​ ​ឈ្មោះថា​ ​ធម៌​ជាហេតុ​ ​នៃ​សំយោជនៈ​។​ ​បេ​។​ ​ចិត្ត​ ​ឈ្មោះថា​ ​ធម៌​ជាហេតុ​នៃ​សំយោជនៈ​ ​សេចក្តី​ត្រេកត្រអាល​ណា​ ​ក្នុងចិត្ត​នោះ​ ​សេចក្តី​ត្រេកត្រអាល​នោះ​ ​ឈ្មោះថា​ ​សំយោជនៈ​ ​ក្នុងចិត្ត​នោះ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​នេះ​ហៅថា​ ​ធម៌​ជាហេតុ​នៃ​សំយោជនៈ​ ​នេះ​ហៅថា​ ​សំយោជនៈ​។​ ​ចប់​ ​សូត្រ​ ​ទី​ ​៦​។​ ​
 [​១៥៨​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​តថាគត​នឹង​សំដែង​នូវ​ធម៌​ ​ជាហេតុ​នៃ​ឧបាទាន​ ​និង​ឧបាទាន​ ​ចូរ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​ប្រុង​ស្តាប់​នូវ​ធម៌​នោះ​ចុះ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ធម៌​ជាហេតុ​នៃ​ឧបាទាន​ ​តើ​ដូចម្តេច​ ​ឧបាទាន​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ចក្ខុ​ឈ្មោះថា​ ​ធម៌​ជាហេតុ​ ​នៃ​ឧបាទាន​សេចក្តី​ ​ត្រេកត្រអាល​ណា​ ​ក្នុង​ចក្ខុ​នោះ​ ​សេចក្តី​ត្រេកត្រអាល​នោះ​ ​ឈ្មោះថា​ ​ឧបាទាន​ ​ក្នុង​ចក្ខុ​នោះ​។​បេ​។​ ​អណ្តាត​ ​ឈ្មោះថា​ ​ធម៌​ជាហេតុ​ ​នៃ​ឧបាទាន​។​បេ​។​ ​ចិត្ត​ឈ្មោះថា​ ​ធម៌​ជាហេតុ​នៃ​ឧបាទាន​ ​សេចក្តី​ត្រេកត្រអាល​ណា​ ​ក្នុងចិត្ត​នោះ​ ​សេចក្តី​ត្រេកត្រអាល​នោះ​ ​ឈ្មោះថា​ ​ឧបាទាន​ក្នុងចិត្ត​នោះ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​នេះ​ហៅថា​ ​ធម៌​ជាហេតុ​នៃ​ឧបាទាន​ ​នេះ​ហៅថា​ ​ឧបាទាន​។​ ​ចប់​សូត្រ​ ​ទី​ ​៧​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ២០០ | បន្ទាប់
ID: 636872479747124003
ទៅកាន់ទំព័រ៖