ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៥

​ព្រះអង្គ​។​ ​ចុះ​របស់​ណា​ ​មិន​ទៀង​ ​ជា​ទុក្ខ​ ​មាន​សេចក្តី​ប្រែប្រួល​ ​ជា​ធម្មតា​ ​តើ​គួរ​នឹង​យល់ឃើញ​ ​នូវ​របស់​នោះ​ថា​ ​នុ៎ះ​របស់​អញ​ ​នុ៎ះ​ជា​អញ​ ​នុ៎ះ​ជា​ខ្លួន​របស់​ ​អញ​ ​ដែរ​ឬ​។​ ​មិន​គួរ​យល់ឃើញ​ ​ដូច្នោះ​ទេ​ ​ព្រះអង្គ​។​ ​ម្នាល​រាហុល​ ​អរិយសាវ័ក​ ​អ្នកចេះដឹង​ ​កាលបើ​ឃើញ​យ៉ាងនេះ​ ​រមែង​នឿយណាយ​ ​នឹង​ចក្ខុ​ផង​ ​នឿយណាយ​ ​នឹង​រូប​ផង​ ​នឿយណាយ​ ​នឹង​ចក្ខុវិញ្ញាណ​ផង​ ​នឿយណាយ​នឹង​ចក្ខុ​សម្ផ័​ស្ស​ផង​ ​ធម្មជាត​ណា​ ​គឺ​ ​វេទនា​ ​សញ្ញា​ ​សង្ខារ​ ​វិញ្ញាណ​ ​រមែង​កើតឡើង​ ​ព្រោះ​ចក្ខុ​សម្ផ័​ស្ស​ ​ជា​បច្ច័យ​ ​ក៏​រមែង​នឿយណាយ​ ​នឹង​ធម្មជាត​នោះ​ផង​។​បេ​។​ ​នឿយណាយ​នឹង​អណ្តាត​ផង​ ​នឿយ​ណា​នឹង​រស​ផង​ ​នឿយណាយ​ ​នឹង​ជិវ្ហា​វិញ្ញាណ​ផង​ ​នឿយណាយ​នឹង​ជិវ្ហា​សម្ផ័​ស្ស​ផង​ ​ធម្មជាត​ណា​ ​គឺ​ ​វេទនា​ ​សញ្ញា​ ​សង្ខារ​ ​វិញ្ញាណ​ ​រមែង​កើតឡើង​ ​ព្រោះ​ជិវ្ហា​សម្ផ័​ស្ស​ជា​បច្ច័យ​ ​ក៏​រមែង​នឿយណាយ​ ​នឹង​ធម្មជាត​នោះ​ ​ផង​។​បេ​។​ ​នឿយណាយ​នឹង​ចិត្ត​ផង​ ​នឿយណាយ​នឹង​ធម្មារម្មណ៍​ផង​។​បេ​។​ ​នឿយណាយ​ ​នឹង​ធម្មជាត​នោះ​ផង​ ​កាលបើ​នឿយណាយ​ ​ក៏​ប្រាសចាក​តម្រេក​ ​ព្រោះ​ប្រាសចាក​តម្រេក​ ​ចិត្ត​ក៏​រួច​ស្រឡះ​ ​ចាក​អាសវៈ​។​ ​កាលបើ​ចិត្ត​រួច​ស្រឡះ​ហើយ​ ​
ថយ | ទំព័រទី ២៤៤ | បន្ទាប់
ID: 636872495731108235
ទៅកាន់ទំព័រ៖