ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៥

​មិន​បរិនិព្វាន​ទេ​។​បេ​។​ ​ម្នាល​គហបតី​ ​មាន​រស​ ​ដែល​គប្បី​ដឹង​ច្បាស់​ ​ដោយ​អណ្តាត​។​បេ​។​ ​ម្នាល​គហបតី​ ​មាន​ធម្មារម្មណ៍​ ​ដែល​គប្បី​ដឹង​ច្បាស់​ ​ដោយចិត្ត​ ​ជា​ធម្មារម្មណ៍​គួរ​ប្រាថ្នា​ ​គួរ​ត្រេកអរ​ ​ជាទី​គាប់ចិត្ត​ ​ជាទីស្រឡាញ់​ ​ប្រកបដោយ​កាម​ ​ជាហេតុ​នៃ​សេចក្តី​ត្រេកអរ​ ​បើ​ភិក្ខុ​ត្រេកអរ​ ​សរសើរ​ ​ឋិតនៅ​ ​ដោយ​សេចក្តី​ចូលចិត្ត​មាំ​ ​ចំពោះ​ធម្មារម្មណ៍​នោះ​ ​កាលបើ​ភិក្ខុ​នោះ​ត្រេកអរ​ ​សរសើរ​ ​ឋិតនៅ​ ​ដោយ​សេចក្តី​ចូលចិត្ត​មាំ​ ​ចំពោះ​ធម្មារម្មណ៍​នោះ​ ​វិញ្ញាណ​ដែល​អាស្រ័យ​ ​នូវ​ធម្មារម្មណ៍​នោះ​ ​ក៏​មាន​ ​សេចក្តី​ប្រកាន់​មាំ​ ​នូវ​ធម្មារម្មណ៍​នោះ​ ​ក៏​មាន​។​ ​ម្នាល​គហបតី​ ​ភិក្ខុ​ ​មាន​សេចក្តី​ប្រកាន់​មាំ​ ​មិន​បរិនិព្វាន​ទេ​ ​ម្នាល​គហបតី​ ​នេះឯង​ ​ជាហេតុ​ ​នេះឯង​ជា​បច្ច័យ​ ​ដែល​នាំឲ្យ​សត្វ​ទាំងឡាយ​ពួក​ខ្លះ​ ​ក្នុង​លោក​នេះ​ ​មិន​បរិនិព្វាន​ ​ក្នុង​បច្ចុប្បន្ន​។
ថយ | ទំព័រទី ២៥០ | បន្ទាប់
ID: 636872497096126309
ទៅកាន់ទំព័រ៖