ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៥

​ម្នាល​គហបតី​ ​ការ​ផ្សេង​ ​ៗ​ ​គ្នា​ ​នៃ​ផស្សៈ​កើតឡើង​ ​ព្រោះ​អាស្រ័យ​ធា​តុ​ផ្សេង​ៗ​ ​គ្នា​ ​និង​ការ​ផ្សេង​ ​ៗ​ ​គ្នា​ ​នៃ​វេទនា​ ​កើតឡើង​ ​ព្រោះ​អាស្រ័យ​ការ​ផ្សេង​ៗ​ ​គ្នា​ ​នៃ​ផស្សៈ​ ​យ៉ាងនេះ​ឯង​។​ ​ចប់​សូត្រ​ ​ទី៧​។​ ​
 ​[​២០១​]​ ​សម័យមួយ​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​គង់នៅ​ក្នុង​ ​ភេ​សក​ឡា​វ័ន​ ​ជាទី​ឲ្យ​អភ័យ​ ​ដល់​ពួក​ម្រឹគ​ ​ជិត​ក្រុង​សុំ​សុ​មារ​គិ​រៈ​ ​ក្នុង​ភ​គ្គ​ជនបទ​។​ ​គ្រានោះ​ ​គហបតី​ ​ឈ្មោះ​ ​នកុ​លបិ​តា​ ​បាន​ចូល​ទៅ​គាល់​ព្រះមានព្រះភាគ​។​បេ​។​ ​លុះ​នកុ​លបិ​តា​គហបតី​ ​អង្គុយ​ក្នុង​ទី​ដ៏​សមគួរ​ហើយ​ ​បាន​ក្រាបបង្គំទូល​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ដូច្នេះ​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចម្រើន​ ​អ្វី​ជាហេតុ​ ​អ្វី​ជា​បច្ច័យ​ ​ដែល​នាំឲ្យ​សត្វ​ទាំងឡាយ​ពួក​ខ្លះ​ ​ក្នុង​លោក​នេះ​ ​មិន​បរិនិព្វាន​ ​ក្នុង​បច្ចុប្បន្ន​។​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចម្រើន​ ​មួយវិញទៀត​ ​អ្វី​ជាហេតុ​ ​អ្វី​ជា​បច្ច័យ​ ​ដែល​នាំឲ្យ​សត្វ​ទាំងឡាយ​ពួក​ខ្លះ​ ​ក្នុង​លោក​នេះ​ ​បរិនិព្វាន​ ​ក្នុង​បច្ចុប្បន្ន​។​ ​ម្នា​លល​គហបតី​ ​មាន​រូប​ ​ដែល​គប្បី​ដឹង​ច្បាស់​ដោយ​ចក្ខុ​ ​ជា​រូប​គួរ​ប្រាថ្នា​ ​គួរ​ត្រេកអរ​ ​ជាទី​គាប់ចិត្ត​ ​ជាទីស្រឡាញ់​ ​ប្រកបដោយ​កាម​ ​ជាហេតុ​នៃ​សេចក្តី​ត្រេកអរ​ ​បើ​ភិក្ខុ​
ថយ | ទំព័រទី ២៦៥ | បន្ទាប់
ID: 636872500167982010
ទៅកាន់ទំព័រ៖