ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៥

 [​២០​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បុគ្គល​ណា​ ​ត្រេកអរ​ចំពោះ​រូប​ ​បុគ្គល​នោះ​ឈ្មោះថា​ ​ត្រេកអរ​ចំពោះ​ទុក្ខ​។​ ​តថាគត​ពោល​ថា​ ​បុគ្គល​ណា​ ​ត្រេកអរ​ចំពោះ​ទុក្ខ​ ​បុគ្គល​នោះ​ ​មិន​រួច​ ​ផុត​ចាក​ទុក្ខ​។​បេ​។​ ​បុគ្គល​ណា​ ​ត្រេកអរ​ចំពោះ​សំឡេង​ ​ក្លិន​ ​រស​ ​ផោ​ដ្ឋ​ឰៈ​ ​ធម្មារម្មណ៍​ ​បុគ្គល​នោះ​ ​ឈ្មោះថា​ ​ត្រេកអរ​ចំពោះ​ទុក្ខ​។​ ​តថាគត​ពោល​ថា​ ​បុគ្គល​ណា​ ​ត្រេកអរ​ចំពោះ​ទុក្ខ​ ​បុគ្គល​នោះ​ ​មិន​រួចផុត​ចាក​ទុក្ខ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​លុះតែ​បុគ្គល​ណា​ ​មិន​ត្រេកអរ​ចំពោះ​រូប​ ​បុគ្គល​នោះ​ ​ទើប​ឈ្មោះថា​ ​មិន​ត្រេកអរ​ចំពោះ​ទុក្ខ​។​ ​តថាគត​ពោល​ថា​ ​បុគ្គល​ណា​ ​មិន​ត្រេកអរ​ចំពោះ​ទុក្ខ​ ​បុគ្គល​នោះ​ ​រួចផុត​ចាក​ទុក្ខ​។​ ​បុគ្គល​ណា​ ​មិន​ត្រេកអរ​ ​ចំពោះ​សំឡេង​ ​ក្លិន​ ​រស​ ​ផោ​ដ្ឋ​ឰៈ​ ​ធម្មារម្មណ៍​ ​បុគ្គល​នោះ​ ​ឈ្មោះថា​ ​មិន​ត្រេកអរ​ចំពោះ​ទុក្ខ​។​ ​តថាគត​ពោល​ថា​ ​បុគ្គល​ណា​ ​មិន​ត្រេកអរ​ចំពោះ​ទុក្ខ​ ​បុគ្គល​នោះ​ ​រួចផុត​ចាក​ទុក្ខ​។​ ​ចប់​សូត្រ​ ​ទី៨​។​
ថយ | ទំព័រទី ២៩ | បន្ទាប់
ID: 636872384896998886
ទៅកាន់ទំព័រ៖