ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៥

 ​[​២២៧​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ចុះ​ការ​រំលត់​កម្ម​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​សភាវៈ​ណា​ ​ប៉ះពាល់​នូវ​វិមុត្តិ​ ​ព្រោះ​រំលត់​កាយ​កម្ម​ ​វចីកម្ម​ ​មនោ​កម្ម​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​នេះ​ហៅថា​ ​ការ​រំលត់​កម្ម​។​ ​
 [​២២៨​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ចុះ​បដិបទា​ ​ជា​ដំណើរ​ទៅកាន់​ទី​រំលត់​កម្ម​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​មគ្គ​ដែល​ប្រកបដោយ​អង្គ​ ​៨​ ​ប្រការ​ ​ដ៏​ប្រសើរ​នេះឯង​។​ ​មគ្គ​ប្រកបដោយ​អង្គ​ ​៨​ ​តើ​អ្វីខ្លះ​។​ ​គឺ​សេចក្តី​យល់​ត្រូវ​ ​១​ ​សេចក្តី​ត្រិះរិះ​ត្រូវ​ ​១​ ​វាចា​ត្រូវ​ ​១​ ​ការងារ​ត្រូវ​ ​១​ ​ការ​ចញ្ចឹម​ជីវិត​ត្រូវ​ ​១​ ​សេចក្តី​ព្យាយាម​ត្រូវ​ ​១​ ​ការ​រឭក​ត្រូវ​ ​១​ ​កា​រតំ​កល់​ចិត្តនឹង​ត្រូវ​ ​១​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​នេះ​ហៅថា​ ​បដិបទា​ ​ជា​ដំណើរ​ទៅកាន់​ទី​រំលត់​កម្ម​។​ ​
 [​២២៩​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​កម្ម​ចាស់​ ​តថាគត​បាន​សម្តែង​ហើយ​ ​កម្ម​ថ្មី​ ​តថាគត​ ​បាន​សម្តែង​ហើយ​ ​ការ​រំលត់​កម្ម​ ​តថាគត​ ​បាន​សម្តែង​ហើយ​ ​បដិបទា​ ​ជា​ដំណើរ​ទៅកាន់​ ​ទី​រំលត់​កម្ម​ ​តថាគត​ ​ក៏បាន​សម្តែង​ហើយ​ ​ដល់​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​ដោយ​ប្រការ​ដូច្នេះ​ឯង​។​ ​ម្នាល​ទាំងឡាយ​ ​កិច្ច​ណា​ ​ដែល​សាស្តា​ ​ជា​អ្នក​ស្វែងរក​ប្រយោជន៍​ ​ជា​អ្នក​អនុគ្រោះ​ ​គប្បី​ធ្វើ​ដល់​សាវ័ក​ទាំងឡាយ​ ​កិច្ច​នោះ​ ​តថាគត​ ​បាន​ធ្វើ​ហើយ​ ​ព្រោះ​អាស្រ័យ​សេចក្តី​អនុគ្រោះ​ ​ចំពោះ​សាវ័ក​ទាំងឡាយ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​កិច្ច​ដែល​តថាគត​ធ្វើ​នោះ​ ​គឺ​ ​រុក្ខមូល​ទាំងឡាយ​ហ្នឹងឯង
ថយ | ទំព័រទី ៣០៦ | បន្ទាប់
ID: 636872510003034542
ទៅកាន់ទំព័រ៖