ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៥

 ​​[​២៧២​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ចក្ខុ​ជា​អតីត​ ​អនាគត​ ​និង​បច្ចុប្បន្ន​ជា​ទុក្ខ​។​ ​របស់​ណា​ ​ជា​ទុក្ខ​ ​របស់​នោះ​ជា​អនត្តា​ ​របស់​ណា​ ​ជា​អនត្តា​ ​របស់​នោះ​ ​បណ្ឌិត​ត្រូវ​ឃើញ​ ​ដោយ​ប្រាជ្ញា​ ​ដ៏​ប្រពៃ​តាមពិត​ ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​នុ៎ះ​មិនមែន​របស់​អញ​ទេ​ ​នុ៎ះ​មិនមែន​ជា​អញ​ទេ​ ​នុ៎ះ​មិនមែន​ជា​ខ្លួន​អញ​ទេ​។​បេ​។​ ​ជិវ្ហា​ជា​ទុក្ខ​។​បេ​។​ ​មនោ​ជា​អតីត​ ​អនាគត​ ​និង​បច្ចុប្បន្ន​ជា​ទុក្ខ​។​ ​របស់​ណា​ជា​ទុក្ខ​ ​របស់​នោះ​ ​ជា​អនត្តា​ ​របស់​ណា​ជា​អនត្តា​ ​របស់​នោះ​ ​បណ្ឌិត​ត្រូវ​ឃើញ​ដោយ​ប្រាជ្ញា​ដ៏​ប្រពៃ​ ​តាមពិត​ ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​នុ៎ះ​មិនមែន​របស់​អញ​ទេ​ ​នុ៎ះ​មិនមែន​ជា​អញ​ទេ​ ​នុ៎ះ​មិនមែន​ជា​ខ្លួន​អញ​ទេ​។​ ​កាលបើ​ឃើញ​យ៉ាងនេះ​។​បេ​។​ ​ដឹង​ច្បាស់​ថា​ ​មគ្គ​ភាវនា​កិច្ច​ដទៃ​ ​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បី​សោឡស​កិច្ច​ ​នេះ​ទៀត​ ​មិន​មាន​ឡើយ​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៣៥៣ | បន្ទាប់
ID: 636872520704726644
ទៅកាន់ទំព័រ៖