ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៥

​[​២៨៦​]​ ​បុគ្គល​ណា​ ​មាន​រាគៈ​ ​ទោសៈ​ ​និង​អវិជ្ជា​ ​ប្រាស​ចេញ​ហើយ​ ​បុគ្គល​នោះ​ ​បាន​ឆ្លង​នូវ​សមុទ្ទ​នេះ​ ​ដែល​ប្រកបដោយ​សត្វ​សាហាវ​ ​ប្រកបដោយ​អារក្សទឹក​ ​ប្រកបដោយ​រលក​ ​ប្រកបដោយ​ភ័យ​ ​ដែល​មិន​ងាយ​នឹង​ឆ្លង​បាន​ ​បុគ្គល​ណា​ ​កន្លង​បង់​ ​នូវ​គ្រឿង​ជាប់​ចំពាក់​ ​លះបង់​នូវ​មច្ចុ​ ​មិន​មាន​ឧបធិ​ ​បំផ្លាញ​នូវ​សេចក្តី​ទុក្ខ​ ​ដើម្បី​ប្រយោជន៍​ ​ដល់​ព្រះនិព្វាន​ ​តថាគត​ពោល​ថា​ ​បុគ្គល​នោះ​ ​សម្រេចប្រយោជន៍​ ​មិន​មកកាន់​ភព​ថ្មីទៀត​ ​ជា​អ្ន​កញុំាង​មច្ចុរាជ​ ​ឲ្យ​វង្វេង​។