ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៥

​បើ​ភិក្ខុ​មិន​ត្រេកអរ​ ​មិន​សរសើរ​ ​មិន​ឋិតនៅ​ ​ដោយ​សេចក្តី​ចូលចិត្ត​មាំ​ ​ចំពោះ​ធម្មារម្មណ៍​នោះ​ទេ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​នេះ​ ​តថាគត​ហៅ​ ​ថា​អ្នក​មិន​លេប​សន្ទូច​ ​បាន​កាច់​បំបាក់​សន្ទូច​ ​បាន​ផ្តាច់​សន្ទូច​របស់​មារ​ ​មិនដល់​នូវ​សេចក្តី​មិន​ចម្រើន​ ​មិនដល់​នូវ​សេចក្តី​វិនាស​ ​មារ​មានចិត្ត​បាប​ ​មិន​គួរ​ធ្វើតាម​សេចក្តី​ប្រាថ្នា​បាន​ឡើយ​។​ ​
 [​២៨៩​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បុគ្គល​ណាមួយ​ ​ទោះបីជា​ភិក្ខុ​ក្តី​ ​ភិក្ខុនី​ក្តី​ ​មាន​រាគៈ​ ​(​តម្រេក​)​ ​ទោសៈ​ ​(​សេចក្តី​ប្រទូស្ត​)​ ​មោហៈ​ ​(​ ​សេចក្តី​វង្វេង​)​ ​ក្នុង​រូប​ ​ដែល​ត្រូវ​ដឹង​ដោយ​ចក្ខុ​ ​រាគៈ​ ​ទោសៈ​ ​មោហៈ​ ​បុគ្គល​នោះ​ ​មិនបាន​លះបង់​ចោល​ទេ​ ​ប្រសិនបើ​រូប​ ​ដែល​ត្រូវ​ដឹង​ ​ដោយ​ចក្ខុ​ ​ជា​រូប​មាន​ប្រមាណ​តិច​ ​មកកាន់​គន្លង​ចក្ខុ​ ​របស់​បុគ្គល​នោះ​ ​គ្រប​សង្កត់ចិត្ត​ ​របស់​បុគ្គល​នោះ​។​ ​ក៏​នឹង​បាច់​ពោល​ទៅ​ថ្វី​ ​ដល់​រូប​ដ៏​ក្រៃលែង​។​ ​សេចក្តី​នោះ​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៣៦៥ | បន្ទាប់
ID: 636872524436800107
ទៅកាន់ទំព័រ៖