ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៥

​ម្នាល​អាវុសោ​អានន្ទ​ ​មនោវិញ្ញាណ​ ​កើតឡើង​ ​ព្រោះ​អាស្រ័យ​មនោ​ ​និង​ធម្មារម្មណ៍​ឬ​។​ ​ម្នាល​អាវុ​ឧទាយិ​ ​យ៉ាងនេះ​ ​មែនហើយ​។​ ​ម្នាល​អាវុសោ​អានន្ទ​ ​ហេតុ​ណា​ ​បច្ច័យ​ណា​ ​ដែល​នាំឲ្យ​មនោវិញ្ញាណ​កើតឡើង​ ​ហេតុ​នោះ​ ​បច្ច័យ​នោះ​ ​នឹង​រលត់​ទៅ​ ​ឥតមាន​សេសសល់​ ​ដោយ​អាការ​ទាំងពួង​ ​ដោយ​ប្រការ​ទាំងពួង​ ​មនោវិញ្ញាណ​ ​នឹង​ប្រាកដ​ឬ​ហ្ន៎​។​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ឧទាយិ​ ​មនោវិញ្ញាណ​នុ៎ះ​ ​មិន​ប្រាកដ​ទេ​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ឧទាយិ​ ​មនោវិញ្ញាណ​នុ៎ះ​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​បាន​ត្រាស់​ ​បាន​បើក​ ​បាន​ប្រកាស​ ​ដោយ​បរិយាយ​នេះ​ថា​ ​វិញ្ញាណ​នេះ​ ​ជា​អនត្តា​ ​ដូច្នេះ​។​ ​
 [​៣០០​]​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ ​ឧទាយិ​ ​ដូចជា​បុរស​អ្នក​ត្រូវការ​ខ្លឹមឈើ​ ​ស្វែងរក​ខ្លឹមឈើ​ ​ត្រាច់​ទៅ​រក​ខ្លឹមឈើ​ ​កាន់​ដឹង​ដ៏​មុត​ ​ចូល​ទៅកាន់​ព្រៃ​ ​បុរស​នោះ​ ​ឃើញ​ដើមចេក​ ​ធំ​ ​ត្រង់​ ​ខ្ចី​ ​មិនទាន់​មាន​បណ្តូល​ស្ទង​ ​នៅក្នុង​ព្រៃ​នោះ​ ​ក៏​កាត់​យក​ដើមចេក​នោះ​ ​ត្រង់​គល់​ ​លុះ​កាត់​រួចហើយ​ ​ទើប​កាត់ចុង​ ​លុះ​កាត់ចុង​រួចហើយ​ ​ក៏​បក​ស្រទប​ ​សូម្បីតែ​ស្រាយ​ ​ក៏​បុរស​នោះ​ ​រក​មិនបាន​ក្នុង​ដើមចេក​នោះ​ផង​ ​នឹង​បាន​ខ្លឹម​មក​ពីណា​ ​មាន​ឧបមា​ ​យ៉ាងណាមិញ​។​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ឧទាយិ​ ​មាន​ឧបមេយ្យ​ ​ដូច​ភិក្ខុ​មិន​ពិចារណា​ឃើញ​ខ្លួន​ ​មិន​ពិចារណា​ឃើញ​វត្ថុជា​របស់​ខ្លួន​ ​ក្នុង​ផស្សា​យតនៈ​ ​ទាំង​ ​៦​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៣៨៣ | បន្ទាប់
ID: 636872528304751341
ទៅកាន់ទំព័រ៖