ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៥

​វេទនា​ណា​ ​ដែល​កើតឡើង​ ​ព្រោះ​កា​យស​ម្ផ័ស្ស​ជា​បច្ច័យ​។​បេ​។​ ​វេទនា​នោះ​ ​ក៏​មិន​ទៀង​។​ ​ការ​ដេកលក់​ ​លើកទុក​សិន​ចុះ​។​ ​បើ​ដូច្នោះ​ ​អញ​ធ្វើ​ទុក​ក្នុងចិត្ត​ ​នូវ​ហេតុនេះ​ ​ដូច្នេះ​ថា​ ​មនោ​មិន​ទៀង​ ​ធម្មារម្មណ៍​មិន​ទៀង​ ​មនោវិញ្ញាណ​មិន​ទៀង​ ​មនោ​សម្ផ័​ស្ស​មិន​ទៀង​ ​វេទនា​ណា​ ​ជា​សុខ​ក្តី​ជា​ ​ទុក្ខ​ក្តី​ ​មិន​ទុក្ខ​មិនសុខ​ក្តី​ ​ដែល​កើតឡើង​ ​ព្រោះ​មនោ​សម្ផ័​ស្ស​ជា​បច្ច័យ​ ​វេទនា​នោះ​ ​ក៏​មិន​ទៀង​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​កាលបើ​អរិយសាវ័ក​ ​អ្នកចេះដឹង​ ​ឃើញ​យ៉ាងនេះ​ ​រមែង​នឿយណាយ​ ​នឹង​ចក្ខុ​ផង​ ​នឿយណាយ​នឹង​រូប​ផង​ ​នឿយណាយ​នឹង​ចក្ខុវិញ្ញាណ​ផង​ ​នឿយណាយ​នឹង​ចក្ខុ​សម្ផ័​ស្ស​ផង​។​បេ​។​ ​វេទនា​ណា​ ​ជា​សុខ​ក្តី​ ​ជា​ទុក្ខ​ក្តី​ ​មិន​ទុក្ខ​មិនសុខ​ក្តី​ ​ដែល​កើតឡើង​ ​ព្រោះ​មនោ​សម្ផ័​ស្ស​ជា​បច្ច័យ​ ​ក៏​នឿយណាយ​នឹង​វេទនា​នោះ​ ​កាលបើ​នឿយណាយ​ ​រមែង​ប្រាសចាក​តម្រេក​ ​ព្រោះតែ​ប្រាសចាក​តម្រេក​ ​ទើប​ចិត្ត​រួច​ស្រឡះ​។​ ​កាលបើ​ចិត្ត​រួច​ស្រឡះ​ហើយ​ ​ញាណ​ក៏​កើតឡើង​ថា​ ​ចិត្ត​រួច​ស្រឡះ​ហើយ​។​ ​ដឹង​ច្បាស់​ថា​ ​ព្រហ្មចរិយៈ​ ​អាត្មាអញ​ ​នៅ​រួចហើយ​ ​សោឡស​កិច្ច​ ​អាត្មាអញ​ ​ធ្វើរួចហើយ​ ​មគ្គ​ភាវនា​កិច្ច​ដទៃ​ ​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បី​សោឡស​កិច្ច​ ​នេះ​ទៀត​ ​មិន​មាន​ឡើយ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​នេះ​ជា​ធម្មបរិយាយ​ ​ឈ្មោះ​ ​អាទិ​ត្ត​បរិយាយ​។
ថយ | ទំព័រទី ៣៩០ | បន្ទាប់
ID: 636872529704391396
ទៅកាន់ទំព័រ៖