ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៥

 ​[​៣១៨​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​រឿង​ធ្លាប់​មាន​មក​ថា​ ​មាន​អណ្តើក​សង្កល់​មួយ​ ​ខ្វល់ខ្វាយ​រក​ចំណី​ ​តាម​ឆ្នេរ​ស្ទឹង​ ​ក្នុង​សាយណ្ហសម័យ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ឯ​សត្វ​ចចក​ ​ក៏​ខ្វល់ខ្វាយ​រក​ចំណី​ ​តាម​ឆ្នេរ​ស្ទឹង​ ​ក្នុង​សាយណ្ហសម័យ​ដែរ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​អណ្តើក​សង្កល់​ ​បានឃើញ​ចចក​ ​ខ្វល់ខ្វាយ​រក​ចំណី​ ​អំពី​ចម្ងាយ​ ​លុះ​ឃើញ​ហើយ​ ​ក៏​ពន្លឹប​នូវ​អវយវៈ​ទាំងឡាយ​ ​មាន​ក្បាល​ ​ជាគម្រប់​ ​៥​ ​ចូលក្នុង​ស្នូក​របស់​ខ្លួន​ ​មាន​សេចក្តី​ខ្វល់ខ្វាយ​តិច​ ​ស្ងៀម​សម្ងំ​នៅ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ឯ​ចចក​បានឃើញ​អណ្តើក​សង្កល់​ ​ខ្វល់ខ្វាយ​រក​ចំណី​ ​អំពី​ចម្ងាយ​ ​លុះ​ឃើញ​ហើយ​ ​ក៏​ចូល​ទៅ​រក​អណ្តើក​សង្កល់​ ​លុះ​ចូល​ទៅដល់​ហើយ​ ​ក៏​ឈរ​នៅក្នុង​ទី​ចំពោះមុខ​អណ្តើក​សង្កល់​។​ ​ចចក​នោះ​ ​គិតថា​ ​កាលណា​អណ្តើក​សង្កល់​នេះ​ ​លៀន​អវយវៈ​ទាំងឡាយ​ ​មាន​ក្បាល​ ​ជាគម្រប់​ ​៥​ ​អវយវៈ​ណា​ ​ៗ​ ​ចេញ​មក​ក៏ដោយ​ ​អញ​នឹង​ខាំ​ទាញ​អវយវៈ​នោះ​ ​មក​ស៊ីក្នុង​ទីនេះ​ឯង​ ​ក្នុង​កាលណោះ​។​
ថយ | ទំព័រទី ៤០៥ | បន្ទាប់
ID: 636872539494561361
ទៅកាន់ទំព័រ៖