ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៥

​ដោយ​ភព​ថ្មី​ ​ប្រកបដោយ​សេចក្តី​ក្រវល់ក្រវាយ​ ​មានទុក្ខ​ជា​វិបាក​ ​ប្រកបដោយ​ជាតិ​ ​ជរា​ ​មរណៈ​តទៅ​ ​បាន​គ្រប​សង្កត់​ភិក្ខុ​នោះ​។​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​យ៉ាងនេះ​ឯង​ ​ឈ្មោះថា​ ​ភិក្ខុ​មានចិត្ត​ទទឹក​ដោយ​រាគៈ​។​ ​
 [​៣២៩​]​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​ចុះ​ភិក្ខុ​អ្នកមាន​ចិត្ត​ ​មិន​ទទឹក​ដោយ​រាគៈ​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​ឃើញ​រូប​ដោយ​ចក្ខុ​ហើយ​ ​មិន​ជ្រប់​ក្នុង​រូប​ជាទីស្រឡាញ់​ ​មិន​ព្យាបាទ​ ​ក្នុង​រូប​មិនជា​ទីស្រឡាញ់​ ​មានសតិ​ក្នុង​កាយ​ ​តាំង​មាំ​ ​មានចិត្ត​ប្រមាណ​មិនបាន​ ​មួយវិញទៀត​ ​អកុសល​ធ​ ​ម៌​ដ៏​លាមក​ទាំងឡាយ​ ​ដែល​កើតឡើង​ ​ដល់​ភិក្ខុ​នោះ​ ​តែង​រលត់​ទៅវិញ​ ​មិន​មាន​សេសសល់​ ​ក្នុង​ចេ​តោ​វិមុត្តិ​ ​និង​បញ្ញា​វិមុត្តិ​ណា​ ​ក៏​ដឹង​ច្បាស់​តាមពិត​ ​នូវ​ចេ​តោ​វិមុត្តិ​ ​និង​បញ្ញា​វិមុត្តិ​នោះ​។​បេ​។​ ​ជញ្ជាប់​រស​ ​ដោយ​អណ្តាត​។​បេ​។​ ​ដឹង​ច្បាស់​ ​នូវ​ធម្មារម្មណ៍​ដោយចិត្ត​ហើយ​ ​មិន​ជ្រប់​ក្នុង​ធម្មារម្មណ៍​ ​ដែល​ជាទីស្រឡាញ់​ ​មិន​ព្យាបាទ​ ​ក្នុង​ធម្មារម្មណ៍​មិនជា​ទីស្រឡាញ់​ ​មានសតិ​ក្នុង​កាយ​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៤២០ | បន្ទាប់
ID: 636872542750817608
ទៅកាន់ទំព័រ៖