ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៥

 ​[​៣៣៧​]​ ​គ្រានោះ​ ​ភិក្ខុ​មួយ​រូប​ចូល​ទៅ​រក​ភិក្ខុ​មួយ​រូប​ ​លុះ​ចូល​ទៅដល់​ហើយ​ ​បាន​ពោល​ ​នឹង​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ដូច្នេះ​ថា​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ ​ចុះ​ការ​ឃើញ​ដ៏​បរិសុទ្ធ​ល្អ​ ​របស់​ភិក្ខុ​ ​ដោយហេតុ​ដូចម្តេច​។​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ ​ភិក្ខុ​ដឹង​ច្បាស់​ ​តាមពិត​ ​នូវ​ហេតុ​ ​ជាទី​កើតឡើង​ ​និង​សូន្យ​ទៅ​ ​នៃ​ផស្សា​យតនៈ​ ​ទាំង​ ​៦​ ​ក្នុង​កាលណា​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ ​ក្នុង​កាលនោះ​ ​ការ​ឃើញ​ដ៏​បរិសុទ្ធ​ល្អ​ ​របស់​ភិក្ខុ​ ​ក៏​កើតមាន​ ​ដោយហេតុនេះ​ឯង​។​ ​គ្រានោះ​ឯង​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​មិន​ពេញចិត្ត​ ​ដោយ​ពាក្យ​ដោះស្រាយ​ប្រស្នា​ ​របស់​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ក៏បាន​ចូល​ទៅ​រក​ភិក្ខុ​មួយ​រូប​ទៀត​ ​លុះ​ចូល​ទៅដល់​ហើយ​ ​បាន​ពោល​នឹង​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ដូច្នេះ​ថា​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ ​ចុះ​ការ​ឃើញ​ ​ដ៏​បរិសុទ្ធ​ល្អ​ ​របស់​ភិក្ខុ​ ​ដោយហេតុ​ដូចម្តេច​។​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ ​ភិក្ខុ​ដឹង​ច្បាស់​ ​តាមពិត​ ​នូវ​ហេតុ​ជាទី​កើតឡើង​ ​និង​សាបសូន្យ​ទៅ​ ​នៃ​ឧបាទានក្ខន្ធ​ ​ទាំង​ ​៥​ ​ក្នុង​កាលណា​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ ​ក្នុង​កាលនោះ​ ​ការ​ឃើញ​ ​ដ៏​បរិសុទ្ធ​ល្អ​ ​របស់​ភិក្ខុ​ ​ក៏​កើតមាន​ ​ដោយហេតុនេះ​ឯង​។​ ​គ្រានោះ​ឯង​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​មិន​ពេញចិត្ត​ ​ដោយ​ពាក្យ​ដោះស្រាយ​ប្រស្នា​ ​របស់​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ក៏បាន​ចូល​ទៅ​រក​ភិក្ខុ​មួយ​រូប​ទៀត​ ​លុះ​ចូល​ទៅដល់​ហើយ​ ​បាន​ពោល​នឹង​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ដូច្នេះ​ថា​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ ​ចុះ​ការ​ឃើញ​ ​ដ៏​បរិសុទ្ធ​ល្អ​របស់​ភិក្ខុ​ ​ដោយហេតុ​ដូចម្តេច​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៤៣៣ | បន្ទាប់
ID: 636872545888897096
ទៅកាន់ទំព័រ៖