ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៥

​ម្នាល​អាវុសោ​ ​ភិក្ខុ​ដឹង​ច្បាស់​ ​តាមពិត​ ​នូវ​ហេតុ​ជាទី​កើតឡើង​ ​និង​សាបសូន្យ​ទៅ​ ​នៃ​មហាភូតរូប​ ​ទាំង​ ​៤​ ​ក្នុង​កាលណា​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ ​ក្នុង​កាលនោះ​ ​ការ​ឃើញ​ ​ដ៏​បរិសុទ្ធ​ល្អ​ ​របស់​ភិក្ខុ​ ​ក៏​កើតមាន​ ​ដោយហេតុនេះ​ឯង​។​ ​លំដាប់នោះ​ឯង​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​មិន​ពេញចិត្ត​ ​ដោយ​ពាក្យ​ដោះស្រាយ​ប្រស្នា​ ​របស់​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ក៏​ចូល​ទៅ​រក​ភិក្ខុ​មួយ​រូប​ទៀត​ ​លុះ​ចូល​ទៅដល់​ហើយ​ ​បាន​ពោល​នឹង​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ដូច្នេះ​ថា​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ ​ចុះ​ការ​ឃើញ​ដ៏​បរិសុទ្ធ​ល្អ​ ​របស់​ភិក្ខុ​ ​ដោយហេតុ​ដូចម្តេច​។​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ ​កាលណា​ ​ភិក្ខុ​ដឹង​ច្បាស់​ ​តាមពិត​ថា​ ​របស់​ណា​នីមួយ​ ​មានការ​កើតឡើង​ ​ជា​ធម្មតា​ ​របស់​ទាំងអស់​នោះ​ ​រលត់​ទៅវិញ​ ​ជា​ធម្មតា​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ ​កាលនោះ​ ​ការ​ឃើញ​ ​ដ៏​បរិសុទ្ធ​ល្អ​ ​របស់​ភិក្ខុ​ ​ក៏​កើតមាន​ ​ដោយហេតុនេះ​ឯង​។​ ​
 [​៣៣៨​]​ ​គ្រានោះ​ឯង​ ​ភិក្ខុ​នោះ​មិន​ពេញចិត្ត​ដោយ​ពាក្យ​ដោះស្រាយ​ប្រស្នា​ ​របស់​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ក៏​ចូល​ទៅ​គាល់​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​លុះ​ចូល​ទៅដល់​ហើយ​ ​ថ្វាយបង្គំ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​រួច​អង្គុយ​ក្នុង​ទី​ដ៏​សមគួរ​។​ ​លុះ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​អង្គុយ​ក្នុង​ទី​ដ៏​សមគួរ​ហើយ​ ​បាន​ក្រាបបង្គំទូល​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ដូច្នេះ​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចម្រើន​ ​ក្នុង​ទីឯណោះ​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​ចូល​ទៅ​រក​ភិក្ខុ​មួយ​រូប​ ​លុះ​ចូល​ទៅដល់​ហើយ​ ​បាន​ពោល​នឹង​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ដូច្នេះ​ថា​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៤៣៤ | បន្ទាប់
ID: 636872546144491715
ទៅកាន់ទំព័រ៖