ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៥

​យើង​មិន​ត្រូវការ​នឹង​ពិណ​នោះ​ទេ​ ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​ចូរ​នាំ​យក​តែ​សំឡេង​ពិណ​នោះ​ ​មក​ឲ្យ​យើង​។​ ​ពួក​រាជបុរស​ ​ក្រាបទូល​ព្រះរាជា​ ​ឬមហា​មាត្យ​ ​របស់​ព្រះរាជា​នោះ​ ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចម្រើន​ ​ឈ្មោះថា​ពិណ​នេះ​ ​មាន​អង្គជា​អនេក​ ​មាន​អង្គ​ដ៏​ច្រើន​ ​ផ្សំ​ដោយ​អង្គ​ទាំងឡាយ​ ​ជាអនេក​ ​ទើប​ដេញ​បាន​។​ ​អង្គ​ដូចម្តេច​ខ្លះ​។​ ​គឺ​អាស្រ័យ​ស្នូក​ផង​ ​អាស្រ័យ​ទ្រូង​ផង​ ​អាស្រ័យ​ដង​ផង​ ​អាស្រ័យ​ខ្ទង់​ទាំងឡាយ​ផង​ ​អាស្រ័យ​ខ្សែ​ទាំងឡាយ​ផង​ ​អាស្រ័យ​ពំនួត​ផង​ ​អាស្រ័យ​សេចក្តី​ព្យាយាម​ ​ដ៏​សមគួរ​ ​ដល់​ពិណ​នោះ​ ​របស់​បុរស​ផង​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចម្រើន​ ​នេះឯង​ ​ឈ្មោះថា​ ​ពិណ​មាន​អង្គ​ ​ជាអនេក​ ​មាន​អង្គ​ដ៏​ច្រើន​ ​ផ្សំ​ដោយ​អង្គ​ទាំងឡាយ​ជាអនេក​ ​ទើប​ដេញ​បាន​។​ ​ព្រះរាជា​ ​ឬមហា​មាត្យ​ ​របស់​ព្រះរាជា​នោះ​ ​ឲ្យ​បំ​បែ​ពិណ​នោះ​ ​ជា​ ​១០​ ​ចំណែក​ ​ឬ​ ​១០០​ ​ចំណែក​ ​លុះ​ឲ្យ​បំបែក​ពិណ​នោះ​ ​ជា១០​ ​ចំណែក​ ​ឬ​ ​១០០​ ​ចំណែក​ហើយ​ ​ឲ្យ​ពុះ​ជា​ចម្រៀក​ៗ​ ​លុះ​ពុះ​ជា​ចម្រៀក​ៗ​ ​រួចហើយ​ ​ឲ្យ​កម្លោច​ដោយ​ភ្លើង​ ​លុះ​កម្លោច​ដោយ​ភ្លើង​រួចហើយ​ ​ឲ្យ​កិន​ជា​ខ្មុក​ធ្យូង​ ​លុះ​កិន​ជា​ខ្មុក​ធ្យូង​រួចហើយ​ ​ឲ្យ​រោយ​ទៅតាម​ខ្យល់​ដ៏​ខ្លាំង​ ​ឬ​ ​បណ្តែត​ទៅតាម​ខ្សែទឹក​ទន្លេ​ ​ដ៏​រហ័ស​។​ ​ព្រះរាជា​ ​ឬមហា​មាត្យ​ ​របស់​ព្រះរាជា​នោះ​ ​ត្រាស់​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​ម្នាល​អ្នក​ដ៏​ចម្រើន​ ​បានឮ​ថា​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៤៤៥ | បន្ទាប់
ID: 636872548516077362
ទៅកាន់ទំព័រ៖