ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៥

​ពាល់ត្រូវ​ផោដ្ឋព្វៈ​ ​ដោយ​កាយ​។​បេ​។​ ​ដឹង​ធម្មារម្មណ៍​ ​ដោយចិត្ត​ហើយ​ ​មិន​ជ្រប់​ក្នុង​ធម្មារម្មណ៍​ ​ដែល​ជាទីស្រឡាញ់​ ​មិន​ព្យាបាទ​ ​ក្នុង​ធម្មារម្មណ៍​ ​មិនជា​ទីស្រឡាញ់​ ​មានសតិ​ក្នុង​កាយ​តាំង​មាំ​ ​មានចិត្ត​ប្រមាណ​មិនបាន​ ​មួយវិញទៀត​ ​អកុសលធម៌​ដ៏​លាមក​ទាំងឡាយ​ ​ដែល​កើតឡើង​ ​ដល់​ភិក្ខុ​នោះ​ ​តែង​រលត់​ទៅ​ ​មិន​មាន​សេសសល់​ ​ក្នុង​ចេ​តោ​វិមុត្តិ​ ​និង​បញ្ញា​វិមុត្តិ​ណា​ ​ក៏​ដឹង​ច្បាស់​ ​តាមពិត​ ​នូវ​ចេ​តោ​វិមុត្តិ​ ​និង​បញ្ញា​វិមុត្តិ​នោះ​។​ ​
 ​[​៣៤៨​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ដូចជា​បុរស​ចាប់​យក​សត្វ​ ​៦​ ​ពួក​ ​ដែល​មាន​វិស័យ​ផ្សេង​ ​ៗ​ ​គ្នា​ ​មាន​គោ​ចរ​ផ្សេង​ៗ​ ​គ្នា​ ​ចង​ដោយ​ខ្សែ​ដ៏​មាំ​ ​គឺ​ចាប់​យក​ពស់​។​បេ​។​ ​ចាប់​យក​ក្រពើ​។​បេ​។​ ​ចាប់​យក​ឆ្កែ​។​ ​ចាប់​យក​ចចក​។​ ​ចាប់​យក​ស្វា​ ​ចង​ដោយ​ខ្សែ​ដ៏​មាំ​ ​លុះ​ចង​ដោយ​ខ្សែ​ដ៏​មាំ​រួចហើយ​ ​ក៏​ក្រៀក​នឹង​បង្គោល​ ​ឬ​ ​សសរ​ដ៏​មាំ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​លំដាប់នោះ​ឯង​ ​សត្វ​ទាំង​ ​៦​ ​ពួក​ ​ដែល​មាន​វិ​ស័យ​ផ្សេង​ៗ​ ​គ្នា​ ​មាន​គោ​ចរ​ផ្សេង​ៗ​គ្នា​នោះ​ ​ក៏​ប្រឹង​ទាញ​ទៅកាន់​គោចរ​ ​និង​វិស័យ​របស់​ខ្លួន​ ​ៗ​។​ ​ពស់​ប្រឹង​លូន​ទៅ​ ​ដោយ​គិតថា​ ​អញ​នឹង​ចូល​ទៅកាន់​ដំបូក​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៤៥១ | បន្ទាប់
ID: 636872549695414817
ទៅកាន់ទំព័រ៖