ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៥

 ​[​៣៤​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​តថាគត​នឹង​សំដែង​ ​នូវ​បដិបទា​ ​ជាទី​សប្បាយ​ ​ដល់​ការ​ដក​ឡើង​ព្រម​ ​នូវ​សេចក្តី​សំគាល់​វត្ថុ​ទាំងពួង​ ​ដល់​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​ចូរ​ស្តាប់​នូវ​បដិបទា​នោះ​ចុះ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បដិបទា​ ​ជាទី​សប្បាយ​ដល់​ការ​ដក​ ​ឡើង​ព្រម​ ​នូវ​សេចក្តី​សំគាល់​វត្ថុ​ទាំងពួង​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​ក្នុង​ ​សាសនា​នេះ​ ​មិន​សំគាល់​នូវ​ចក្ខុ​ ​មិន​សំគាល់​ក្នុង​ចក្ខុ​ ​មិន​សំគាល់​ដោយ​ចក្ខុ​ ​មិន​សំគាល់​ថា​ ​ចក្ខុ​ជា​របស់​អញ​។​ ​មិន​សំគាល់​នូវ​រូប​ទាំងឡាយ​។​ ​មិន​សំគាល់​ ​នូវ​ចក្ខុវិញ្ញាណ​។​ ​មិន​សំគាល់​នូវ​ចក្ខុ​សម្ផ័​ស្ស​។​ ​ទោះបី​វេទនា​ណា​ ​ជា​សុខ​ក្តី​ ​ជា​ទុក្ខ​ក្តី​ ​មិន​ទុក្ខ​ ​មិនសុខ​ក្តី​ ​ដែល​កើតឡើង​ ​ព្រោះ​ចក្ខុ​សម្ផ័​ស្ស​ជា​បច្ច័យ​ ​ក៏​មិន​សំគាល់​ ​នូវ​វេទនា​នោះ​ផង​ ​មិន​សំគាល់​ ​ក្នុង​វេទនា​នោះ​ផង​ ​មិន​សំគាល់​ដោយ​វេទនា​នោះ​ផង​ ​មិន​សំគាល់​ថា​ ​វេទនា​ ​នោះ​ជា​របស់​អញ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ព្រោះថា​ ​ភិក្ខុ​សំគាល់​ ​នូវ​អារម្មណ៍​ណា​ ​សំគាល់​ក្នុង​អារម្មណ៍​ណា​ ​សំគាល់​ដោយ​អារម្មណ៍​ណា​ ​សំគាល់​ថា​ ​អារម្មណ៍​ណា​ជា​របស់​អញ​ ​អារម្មណ៍​នោះ​ ​កើ​ត​ឡើ់ង​ព្រោះ​សេចក្តី​សំគាល់​នោះ​ ​សត្វលោក​ ​ដែល​ជាប់​ក្នុង​ភព​ ​មាន​ ​សេចក្តី​ប្រែ​ប្រួល​ផ្សេង​ៗ​ ​រមែង​ត្រេកអរ​នឹង​ភព​ ​ប៉ុណ្ណោះ​ឯង​។​ ​បេ​។​ ​មិន​សំគាល់​នូវ​ជិវ្ហា​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៥២ | បន្ទាប់
ID: 636872389839221565
ទៅកាន់ទំព័រ៖