ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៥

​មានធម៌​ ​ដែល​ត្រូវ​ដឹង​ដោយ​ឃានវិញ្ញាណ​ ​ទីនោះ​ក៏​មាន​មារ​ ​ឬ​សេចក្តី​បញ្ញត្តិ​ថា​មារ​។​ ​មាន​អណ្តាត​ ​មាន​រស​ ​មាន​ជិវ្ហា​វិញ្ញាណ​ ​មានធម៌​ ​ដែល​ត្រូវ​ដឹង​ដោយ​ជិវ្ហា​វិញ្ញាណ​ ​ទីនោះ​ក៏​មាន​មារ​ ​ឬ​សេចក្តី​បញ្ញត្តិថា​ ​មារ​។​ ​មាន​កាយ​ ​មាន​ផ្សព្វ​ ​មាន​កាយវិញ្ញាណ​ ​មានធម៌​ ​ដែល​ត្រូវ​ដឹង​ដោយ​កាយវិញ្ញាណ​ ​ទីនោះ​ក៏​មាន​មារ​ ​ឬ​សេចក្តី​បញ្ញត្តិ​ថា​មារ​។​ ​មានចិត្ត​ ​មានធម៌​ ​មាន​មនោវិញ្ញាណ​ ​មានធម៌​ដែល​ត្រូវ​ដឹង​ដោយ​មនោវិញ្ញាណ​ ​ទីនោះ​ក៏​មាន​មារ​ ​ឬ​សេចក្តី​បញ្ញត្តិថា​មារ​។​ ​
 [​៧២​]​ ​ម្នាល​សមិ​ទិ្ធ​ ​ចំណែកខាង​ទីណា​ ​មិន​មាន​ចក្ខុ​ ​មិន​មាន​រូប​ ​មិន​មាន​ចក្ខុវិញ្ញាណ​ ​មិន​មានធម៌​ ​ដែល​ត្រូវ​ដឹង​ដោយ​ចក្ខុវិញ្ញាណ​ ​ទីនោះ​ក៏​មិន​មាន​មារ​ ​ឬ​សេចក្តី​បញ្ញត្តិ​ ​ថា​មា​ទេ​។​បេ​។​ ​មិន​មាន​អណ្តាត​ ​មិន​មាន​រស​ ​មិន​មាន​ជិវ្ហា​វិញ្ញាណ​ ​មិន​មានធម៌​ដែល​ត្រូវ​ដឹង​ ​ដោយ​ជិវ្ហា​វិញ្ញាណ​ ​ទីនោះ​ក៏​មិន​មាន​មារ​ ​ឬ​សេចក្តី​បញ្ញត្តិ​ ​ថា​មារ​ដែរ​។​ ​បេ​។​ ​មិន​មានចិត្ត​ ​មិន​មានធម៌​ ​មិន​មាន​មនោវិញ្ញាណ​ ​មិន​មានធម៌​ដែល​ត្រូវ​ដឹង​ដោយ​មនោវិញ្ញាណ​ ​ទីនោះ​ ​ក៏​មិន​មាន​មារ​ ​ឬ​សេចក្តី​បញ្ញត្តិ​ ​ថា​មារ​ដែរ​។​ ​ចប់​សូត្រ​ ​ទី​ ​៣​។​
ថយ | ទំព័រទី ៨៥ | បន្ទាប់
ID: 636872408903101957
ទៅកាន់ទំព័រ៖