ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៥

​ដឹង​ច្បាស់​នូវ​តម្រេក​ ​ដែល​មាន​ក្នុង​ ​រស​ខាងក្នុង​ថា​ ​អាត្មាអញ​ ​មានតម្រេក​ ​ក្នុង​រស​ខាងក្នុង​ផង​។​ ​ម្នាល​ឧប​វាណ​ ​ភិក្ខុ​លិទ្ធ​ភ្លក្ស​រស​ ​ដោយ​អណ្តាត​ ​ហើយ​កត់សំគាល់​នូវ​រស​ផង​ ​កត់សំគាល់​នូវ​តម្រេក​ ​ក្នុង​រស​ផង​ ​ដឹង​ច្បាស់​នូវ​តម្រេក​ ​ដែល​មាន​ក្នុង​រស​ខាងក្នុង​ថា​ ​អាត្មាអញ​ ​មានតម្រេក​ ​ក្នុង​រស​ខាងក្នុង​ផង​ ​ដោយហេតុ​ណា​។​ ​ម្នាល​ឧប​វាណ​ ​ធម៌​ ​ដែល​បុគ្គល​ឃើញច្បាស់​ ​ដោយខ្លួនឯង​ ​ឲ្យ​នូវ​ផល​ ​មិន​រង់ចាំ​កាល​ ​គួរ​នឹង​ហៅ​បុគ្គល​ដទៃ​ ​ឲ្យ​ចូល​មក​មើល​បាន​ ​គួរ​បង្អោន​ចូល​មក​ទុក​ក្នុង​ខ្លួន​ ​ជា​ធម៌​ដែល​ពួក​វិញ្ញូ​ជន​ ​គប្បី​ដឹង​ចំពោះខ្លួន​ ​ដោយ​ ​ហេតុ​យ៉ាងនេះ​ ​ក៏​មាន​។​បេ​។​ ​
 [​៨១​]​ ​ម្នាល​ឧប​វាណ​ ​មួយវិញទៀត​ ​ភិក្ខុ​ដឹង​ច្បាស់​នូវ​ធម៌​ដោយចិត្ត​ ​ហើយ​កត់​ ​សំគាល់​ ​នូវ​ធម៌​ផង​ ​កត់សំគាល់​នូវ​តម្រេក​ក្នុង​ធម៌​ផង​ ​ដឹង​ច្បាស់​នូវ​តម្រេក​ដែល​មាន​ ​ក្នុង​ធម៌​ខាងក្នុង​ថា​ ​អាត្មាអញ​ ​មានតម្រេក​ក្នុង​ធម៌​ខាងក្នុង​ផង​។​ ​ម្នាល​ឧប​វាណ​ ​ភិក្ខុ​ ​ដឹង​ច្បាស់​ ​នូវ​ធម៌​ដោយចិត្ត​ ​ហើយ​កត់សំគាល់​នូវ​ធម៌​ផង​ ​កត់សំគាល់​នូវ​តម្រេក​ ​ក្នុង​ធម៌​ផង​ ​ដឹង​ច្បាស់​នូវ​តម្រេក​ ​ដែល​មាន​ក្នុង​ធម៌​ខាងក្នុង​ថា​ ​អាត្មាអញ​ ​មានតម្រេក​ក្នុង​ធម៌​ខាងក្នុង​ ​ដោយហេតុ​ណា​។​ ​ម្នាល​ឧប​វាណ​ ​ធម៌​ដែល​បុគ្គល​ឃើញច្បាស់​ ​ដោយខ្លួនឯង​។​បេ​។​ ​ជា​ធម៌​ដែល​ពួក​វិញ្ញូ​ជន​ ​គប្បី​ដឹង​ចំពោះខ្លួន​ ​ដោយហេតុ​យ៉ាងនេះ​ ​ក៏​មាន​។​
ថយ | ទំព័រទី ៩១ | បន្ទាប់
ID: 636872410241358501
ទៅកាន់ទំព័រ៖