ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៥

​មិនមែន​ឃើញ​ដូច្នោះ​ទេ​ ​ព្រះអង្គ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ ​ប្រពៃ​ហើយ​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ ​ក្នុង​រឿង​នេះ​ ​អ្នក​នឹង​បានឃើញ​ចិត្ត​នុ៎ះ​ ​ដោយ​ប្រាជ្ញា​ដ៏​ប្រពៃ​ ​តាមពិត​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​នុ៎ះ​មិន​ ​មែន​របស់​អញ​ ​នុ៎ះ​មិនមែន​ជា​អញ​ ​នុ៎ះ​មិនមែន​ជា​ខ្លួន​របស់​ ​អញ​ទេ​ ​នុ៎ះឯង​ ​ជាទីបំផុត​នៃ​ទុក្ខ​។​ ​ចប់​សូត្រ​ ​ទី​ ​៩​។​
 [​៨៦​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​ណា​នីមួយ​ ​មិនដឹង​ច្បាស់​តាមពិត​ ​នូវ​ការ​កើត​ ​ការ​រលត់​ ​អានិសង្ស​ ​ទោស​ ​និង​ការ​រលាស់​ចេញ​ ​នូវ​អាការ​របស់​ផស្សៈ​ ​ទាំង​ ​៦​ ​ទេ​ ​ភិក្ខុ​ ​នោះ​មិន​ឈ្មោះថា​ ​នៅ​ចប់​ព្រហ្មចរិយៈ​ឡើយ​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ឈ្មោះថា​ ​ឆ្ងាយ​អំពី​ធម្មវិន័យ​នេះ​។​ ​កាលបើ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​ត្រាស់​យ៉ាងនេះ​ហើយ​ ​ភិក្ខុ​មួយ​រូប​ ​ក្រាបបង្គំទូល​ព្រះ​មាន​ ​ព្រះ​ភាគ​ ​ដូច្នេះ​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចម្រើន​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​ខូចប្រយោជន៍​ ​ក្នុង​ធម្មវិន័យ​នេះ​ហើយ​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចម្រើន​ ​ព្រោះ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​មិនបាន​ដឹង​ច្បាស់​តាមពិត​ ​នូវ​ការ​កើត​ ​ការ​រលត់​ ​អានិសង្ស​ ​ទោស​ ​និង​ការ​រលាស់​ចេញ​ ​នូវ​អាការ​របស់​ផស្សៈ​ ​ទាំង​ ​៦​ ​ឡើយ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ ​អ្នក​សំគាល់​នូវ​សេចក្តី​នោះ​ ​ដូចម្តេច​ ​អ្នក​ពិចារណា​ឃើញ​ចក្ខុ​ថា​ ​នុ៎ះ​មិនមែន​របស់​អញ​ ​នុ៎ះ​មិនមែន​ជា​អញ​ ​នុ៎ះ​មិនមែន​ជា​ខ្លួន​របស់​អញ​ ​ដូច្នេះ​ដែរ​ឬ​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៩៥ | បន្ទាប់
ID: 636872411012132587
ទៅកាន់ទំព័រ៖