ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៥

​ម្នាល​ភិក្ខុ​ ​ក្នុង​រឿង​នេះ​ ​អ្នក​នឹង​បានឃើញ​ចិត្ត​នុ៎ះ​ ​ដោយ​ប្រាជ្ញា​ដ៏​ប្រពៃ​ ​តាមពិត​ ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​នុ៎ះ​មិនមែន​របស់​អញ​ ​នុ៎ះ​មិនមែន​ជា​អញ​ ​នុ៎ះ​មិនមែន​ជា​ខ្លួន​របស់​អញ​ ​កាលបើ​យ៉ាងនេះ​ ​អ្នក​នឹង​បាន​លះបង់​ ​ផស្សា​យតនៈ​ ​ជាគម្រប់​ ​៦​ ​នុ៎ះ​ ​ដើម្បី​មិន​ឲ្យ​ផស្សា​យតនៈ​នោះ​កើត​តទៅទៀត​បាន​។​ ​ចប់​សូត្រ​ ​ទី​ ​១០​។​
 [​៨៧​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​ណា​នីមួយ​ ​មិនបាន​ដឹង​ច្បាស់​តាមពិត​ ​នូវ​ការ​កើត​ ​ការ​រលត់​ ​អានិសង្ស​ ​ទោស​ ​និង​ការ​រលាស់​ចេញ​ ​នូវ​អាការ​របស់​ផស្សៈ​ ​ទាំង​ ​៦​ ​ទេ​ ​ភិក្ខុ​ ​នោះ​ឈ្មោះថា​ ​មិនបាន​នៅ​ចប់​ព្រហ្មចរិយៈ​ឡើយ​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ឈ្មោះថា​ ​ឆ្ងាយ​ ​អំពី​ធម្មវិន័យ​នេះ​។​ ​កាលបើ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​ត្រាស់​យ៉ាងនេះ​ហើយ​ ​ភិក្ខុ​មួយ​រូប​ ​ក្រាបបង្គំទូល​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ដូច្នេះ​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចម្រើន​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​ខូចប្រយោជន៍​ ​ក្នុង​ធម្មវិន័យ​នេះ​ហើយ​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចម្រើន​ ​ព្រោះ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​មិនដឹង​ច្បាស់​តាមពិត​ ​នូវ​ការ​កើត​ ​ការ​រលត់​ ​អានិសង្ស​ ​ទោស​ ​និង​ការ​រលាស់​ចេញ​ ​នូវ​អាការ​របស់​ផស្សៈ​ ​ទាំង​ ​៦​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ ​អ្នក​សំគាល់​នូវ​សេចក្តី​នោះ​ ​ដូចម្តេច​ ​ភ្នែក​ទៀង​ ​ឬមិន​ទៀង​។​ ​មិន​ទៀង​ទេ​ ​ព្រះអង្គ​។​ ​ចុះ​របស់​ណា​មិន​ទៀង​ ​របស់​នោះ​ជា​ទុក្ខ​ ​ឬ​ជា​សុខ​។​ ​ជា​ទុក្ខ​ ​ព្រះអង្គ​។​ ​ចុះ​របស់​ណា​ ​ជា​ទុក្ខ​ ​មាន​សេចក្តី​ប្រែប្រួល​ជា​ធម្មតា​ ​គួរ​នឹង​យល់ឃើញ​ ​របស់​នោះ​ថា​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៩៧ | បន្ទាប់
ID: 636872411441937170
ទៅកាន់ទំព័រ៖