ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៥

​អស់​នៃ​សេចក្តី​រីករាយ​ ​ការ​អស់​នៃ​សេចក្តី​រីករាយ​ ​ព្រោះ​អស់​នៃ​រាគៈ​ ​ចិត្ត​ដែល​លោក​ហៅថា​ ​រួច​ស្រឡះ​ ​ព្រោះ​អស់​នៃ​សេចក្តី​រីករាយ​ ​និង​រាគៈ​។​បេ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ចូរ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​ធ្វើ​ទុក​ក្នុងចិត្ត​ ​នូវ​ជិវ្ហា​ ​ដោយ​ឧបាយ​ប្រាជ្ញា​ផង​ ​ចូរ​ពិចារណា​ឃើញ​តាមពិត​ ​នូវ​ភាព​នៃ​ជិវ្ហា​ ​ដែល​មិន​ទៀង​ផង​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​កាលបើ​ភិក្ខុ​ធ្វើ​ទុក​ក្នុងចិត្ត​ ​នូវ​ជិវ្ហា​ ​ដោយ​ឧបាយ​ប្រាជ្ញា​ផង​ ​ពិចារណា​ឃើញ​តាមពិត​ ​នូវ​ភាព​នៃ​ជិវ្ហា​ ​ដែល​មិន​ទៀង​ផង​ ​ក៏​រមែង​នឿយណាយ​នឹង​ជិវ្ហា​ ​ការ​អស់​នៃ​រាគៈ​ ​ព្រោះ​អស់​នៃ​សេចក្តី​រីករាយ​ ​ការ​អស់​នៃ​សេចក្តី​រីករាយ​ ​ព្រោះ​អស់​នៃ​រាគៈ​ ​ចិត្ត​ដែល​លោក​ហៅថា​ ​រួច​ស្រឡះ​ ​ព្រោះ​អស់​នៃ​សេចក្តី​រីករាយ​ ​និង​រាគៈ​។​បេ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ចូរ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​ធ្វើ​ទុក​ក្នុងចិត្ត​ ​នូវ​ចិត្ត​ដោយ​ឧបាយ​ប្រាជ្ញា​ផង​ ​ចូរ​ពិចារណា​ឃើញ​តាមពិត​ ​នូវ​ភាព​នៃ​ចិត្ត​ ​ដែល​មិន​ទៀង​ផង​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​កាលបើ​ភិក្ខុ​ធ្វើ​ទុក​ក្នុងចិត្ត​ ​នូវ​ចិត្ត​ ​ដោយ​ឧបាយ​ប្រាជ្ញា​ផង​ ​ពិចារណា​ឃើញ​តាមពិត​ ​នូវ​ភាព​នៃ​ចិត្ត​ ​ដែល​មិន​ទៀង​ផង​ ​ក៏​រមែង​នឿយណាយ​នឹង​ចិត្ត​ ​ការ​អស់​នៃ​រាគៈ​ ​ព្រោះ​អស់​នៃ​សេចក្តី​រីករាយ​ ​ការ​អស់​នៃ​សេចក្តី​រីករាយ​ ​ព្រោះ​អស់​នៃ​រាគៈ​ ​ចិត្ត​ដែល​លោក​ហៅថា​ ​រួច​ស្រឡះ​ ​ព្រោះ​អស់​នៃ​សេចក្តី​រីករាយ​ ​និង​រាគៈ​។​ ​ចប់​សូត្រ​ ​ទី៣​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៣២៩ | បន្ទាប់
ID: 636872514991249852
ទៅកាន់ទំព័រ៖