ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៦

 ​[​១៤៤​]​ ​ម្នាល​អាវុសោ​សារីបុត្ត​ ​គេ​តែង​និយាយ​ថា​ ​ភិក្ខុ​ដល់​នូវ​ការដកដង្ហើម​ចេញ​ដ៏​ឧត្តម​ ​ដល់​នូវ​ការដកដង្ហើម​ចេញ​ដ៏​ឧត្តម​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ ​ភិក្ខុ​ជា​អ្នក​ដល់​ ​នូវ​ការដកដង្ហើម​ចេញ​ដ៏​ឧត្តម​ ​ដោយហេតុ​យ៉ាងណា​។​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ ​កាលណា​ភិក្ខុ​ដឹង​ច្បាស់​ ​នូវ​ការ​កើតឡើង​ផង​ ​នូវ​ការ​វិនាស​ផង​ ​នូវ​អ​និ​សង្ស​ផង​ ​នូវ​ទោស​ផង​ ​នូវ​ការ​រលាស់​ចេញ​ផង​ ​នៃ​ផស្សា​យតនៈ​ ​ទាំង​ ​៦​ ​តាម​សេចក្តី​ពិត​ ​ជា​អ្នក​ផុត​ស្រឡះ​ ​ព្រោះ​មិន​ប្រកាន់​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ ​ភិក្ខុ​ជា​អ្នក​ដល់​ ​នូវ​ការដកដង្ហើម​ចេញ​ដ៏​ឧត្តម​ ​ដោយហេតុ​យ៉ាង​ ​នេះឯង​។​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ ​មគ្គ​ ​និង​បដិបទា​ ​ដែល​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បី​ធ្វើឲ្យ​ជាក់ច្បាស់​ ​នូវ​ការដកដង្ហើម​ចេញ​ ​ដ៏​ឧត្តម​នុ៎ះ​ ​មាន​ដែរ​ឬ​។​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ ​មគ្គ​ ​និង​បដិបទា​ ​ដែល​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បី​ធ្វើឲ្យ​ជាក់ច្បាស់​ ​នូវ​ការដកដង្ហើម​ចេញ​ដ៏​ឧត្តម​នុ៎ះ​ ​មាន​ដែរ​។​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ ​អ្វី​ជាម​គ្គ​ ​អ្វី​ជា​បដិបទា​ ​ដែល​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បី​ធ្វើឲ្យ​ជាក់ច្បាស់​ ​នូវ​ការដកដង្ហើម​ចេញ​ដ៏​ឧត្តម​នុ៎ះ​។​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ ​មគ្គ​ប្រកបដោយ​អង្គ​ ​៨​ ​ដ៏​ប្រសើរ​នេះឯង​ហើយ​ ​ដែល​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បី​ធ្វើឲ្យ​ជាក់ច្បាស់​ ​នូវ​ការដកដង្ហើម​ចេញ​ដ៏​ឧត្តម​នុ៎ះ​។​ ​មគ្គ​ ​ប្រកបដោយ​អង្គ​ ​៨​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​គឺ​សម្មាទិដ្ឋិ​ ​១​។​បេ​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១១៥ | បន្ទាប់
ID: 636850776988017186
ទៅកាន់ទំព័រ៖