ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៦
ម្នាលអាវុសោ នេះហៅថាមគ្គ នេះហៅថាបដិបទា ដែលប្រព្រឹត្តទៅ ដើម្បីកំណត់ដឹង នូវសក្កាយនុ៎ះ។ ម្នាលអាវុសោ មគ្គដ៏ចំរើន បដិបទាដ៏ចំរើន ដែលប្រព្រឹត្តទៅ ដើម្បីកំណត់ដឹង នូវសក្កាយនុ៎ះ ម្នាលអាវុសោសារីបុត្ត បើដូច្នោះ បុគ្គលគួរ (ដំកល់ចិត្ត) ក្នុងអប្បមាទធម៌ ។
[១៥៤] ម្នាលអាវុសោសារីបុត្ត អ្វីហ្ន៎ ដែលបុគ្គលធ្វើបានដោយកម្រ ក្នុងធម្មវិន័យនេះ។ ម្នាលអាវុសោ បព្វជ្ជា ដែលបុគ្គលធ្វើបានដោយកម្រ ក្នុងធម្មវិន័យនេះ។ ម្នាលអាវុសោ ចុះអ្វី ដែលបព្វជិត ធ្វើបានដោយកម្រ។ ម្នាលអាវុសោ សេចក្តីត្រេកអរ (មិនអផ្សុក ក្នុងបព្វជ្ជានេះឯង) ដែលបព្វជិត ធ្វើបានដោយកម្រ។ ម្នាលអាវុសោ សារីបុត្ត ចុះអ្វី ដែលបព្វជិត មានសេចក្តីត្រេកអរ ធ្វើបានដោយកម្រ។ ម្នាលអាវុសោ សេចក្តីប្រតិបត្តិ នូវធម៌តាមធម៌ (នេះឯង) ដែលបព្វជិត ធ្វើបានដោយកម្រ។ ម្នាលអាវុសោ ភិក្ខុបានប្រតិបត្តិ នូវធម៌តាមធម៌ តើយូរប៉ុន្មានទៅ ទើបសម្រេចជាព្រះអរហន្តបាន។ ម្នាលអាវុសោ មិនជាយូរប៉ុន្មានទេ។
ចប់ ជម្ពុខាទកសំយុត្ត ។
ID: 636850779794827727
ទៅកាន់ទំព័រ៖