ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៦
សាមណ្ឌកសំយុត្ត
[១៥៥] សម័យមួយ ព្រះសារីបុត្តដ៏មានអាយុ គង់នៅទៀបឆ្នេរទន្លេគង្គា ទៀបស្រុកឧគ្គចេលា ក្នុងដែនវជ្ជី។ គ្រានោះឯង បរិព្វាជក ឈ្មោះ សាមណ្ឌក ចូលទៅរកព្រះសារីបុត្តដ៏មានអាយុ លុះចូលទៅដល់ហើយ ក៏ធ្វើសេចក្តីរីករាយ ជាមួយនឹងព្រះសារីបុត្តដ៏មានអាយុ លុះបញ្ចប់ពាក្យ ដែលគួររីករាយ និងពាក្យដែលគួររឭកហើយ ក៏អង្គុយក្នុងទីដ៏សមគួរ។ លុះសាមណ្ឌកបរិព្វាជក អង្គុយក្នុងទីដ៏សមគួរហើយ ក៏និយាយនឹងព្រះសារីបុត្តដ៏មានអាយុ ដូច្នេះថា ម្នាលអាវុសោសារីបុត្ត គេតែងនិយាយថា និព្វាន ៗ ម្នាលអាវុសោ និព្វាន តើដូចម្តេច។ ម្នាលអាវុសោ សភាវៈ ដែលជាទីអស់ទៅនៃរាគៈ អស់ទៅនៃទោសៈ អស់ទៅនៃមោហៈ នេះហៅថា និព្វាន។ ម្នាលអាវុសោ មគ្គ និងបដិបទា
ID: 636850780339898903
ទៅកាន់ទំព័រ៖