ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៦

​ក៏​ទ្រង់​ត្រាស់​ ​ដូច្នេះ​ថា​ ​ម្នាល​មោគ្គល្លាន​ ​ៗ​ ​ព្រាហ្មណ៍​ ​អ្នក​កុំ​ធ្វេសប្រហែស​ ​នឹង​ទុតិយជ្ឈាន​ ​អ្នក​ចូរ​ដំ​កល់​ចិត្ត​ ​ក្នុង​ទុតិយជ្ឈាន​ ​ចូរ​ធ្វើ​ចិត្ត​ ​ឲ្យ​មាន​អារម្មណ៍​តែមួយ​ ​ក្នុង​ទុតិយជ្ឈាន​ ​ចូរ​ដំ​កល់​ចិត្ត​ ​ក្នុង​ទុតិយជ្ឈាន​។​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​ក្នុង​សម័យ​ដទៃទៀត​ ​ខ្ញុំ​ព្រោះ​រម្ងាប់​នូវ​វិតក្ក​ ​និង​វិចារ​អស់ហើយ​ ​បាន​ដល់​នូវ​ទុតិយជ្ឈាន​ ​ជា​ធម្មជាត​កើតមាន​ ​ក្នុង​សន្តាន​នៃ​ខ្លួន​ ​ប្រកបដោយ​សេចក្តី​ជ្រះថ្លា​ ​គឺ​សទ្ធា​ ​មាន​សភាព​ជា​ចិត្ត​ខ្ពស់​ឯក​ ​មិន​មាន​វិតក្ក​ ​មិន​មាន​វិចារ​ ​មានតែ​បីតិ​ ​និង​សុខ​ ​កើតអំពី​សមាធិ​ ​ហើយ​សម្រេចសម្រាន្ត​នៅ​ ​ដោយ​ឥរិយាបថ​ ​ទាំង​ ​៤​។​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​អ្នកផង​គេ​និយាយចំ​ពោះ​សាវក​ ​ឯណា​ថា​ ​សាវក​ ​ដែល​ព្រះ​សាស្តា​ ​អនុគ្រោះ​ហើយ​ ​សម្រេច​នូវ​អភិញ្ញា​ធំ​។​ ​អ្នកផង​គួរ​ ​និយាយចំ​ពោះ​សាវក​នោះ​ ​គឺ​ខ្ញុំ​ថា​ ​សាវក​ ​ដែល​ព្រះ​សាស្តា​ ​អនុគ្រោះ​ហើយ​ ​សម្រេច​នូវ​អភិញ្ញា​ធំ​។​
 [​១៥៩​]​ ​គេ​តែង​និយាយ​ថា​ ​តតិយជ្ឈាន​ ​ៗ​ ​តតិយជ្ឈាន​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​ខ្ញុំ​មាន​សេចក្តី​ត្រិះរិះ​ ​ដូច្នេះ​ថា​ ​ភិក្ខុ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​ព្រោះ​នឿយណាយ​ ​ចាក​បីតិ​ផង​ ​ជា​អ្នក​ប្រកបដោយ​ឧបេក្ខា​ផង​ ​មានសតិ​ ​និង​សម្បជញ្ញៈ​ផង​ ​សោយសុខ​ដោយ​នាមកាយ​ផង​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១៣៤ | បន្ទាប់
ID: 636850795094132797
ទៅកាន់ទំព័រ៖