ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៦

​ព្រះ​អរិយៈ​ទាំងឡាយ​ ​តែង​សរសើរ​នូវ​បុគ្គល​ ​ដែល​បាន​នូវ​តតិយជ្ឈាន​នោះ​ថា​ ​ប្រកបដោយ​ឧបេក្ខា​ ​មានស្មារតី​ ​ជា​អ្នកមាន​ធម៌​ជា​គ្រឿង​នៅ​ ​ជា​សុខ​ ​ដូច្នេះ​ ​ព្រោះ​តតិយជ្ឈាន​ឯណា​ ​ក៏​ដល់​នូវ​តតិយជ្ឈាន​នោះ​ ​ហើយ​សម្រេច​សម្រាន​នៅ​ ​ដោយ​ឥរិយាបថ​ ​ទាំង​ ​៤​ ​នេះ​ហៅថា​ ​តតិយជ្ឈាន​។​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​ខ្ញុំ​ព្រោះ​នឿយណាយ​ ​ចាក​បីតិ​ផង​ ​ជា​អ្នក​ប្រកបដោយ​ឧបេក្ខា​ផង​ ​មានសតិ​ ​និង​សម្បជញ្ញៈ​ផង​ ​សោយសុខ​ ​ដោយ​នាមកាយ​ផង​ ​ព្រះ​អរិយៈ​ទាំងឡាយ​ ​តែង​សរសើរ​ ​នូវ​បុគ្គល​ដែល​បាន​ ​នូវ​តតិយជ្ឈាន​នោះ​ថា​ ​ប្រកបដោយ​ឧបេក្ខា​ ​មានស្មារតី​ ​ជា​អ្នកមាន​ធម៌​ ​ជា​គ្រឿង​នៅជា​សុខ​ ​ដូច្នេះ​ ​ព្រោះ​តតិយជ្ឈាន​ឯណា​ ​ក៏​ដល់​នូវ​តតិយជ្ឈាន​នោះ​ ​ហើយ​សម្រេចសម្រាន្ត​នៅ​ ​ដោយ​ឥរិយាបថ​ ​ទាំង​ ​៤​។​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​កាល​ខ្ញុំ​នៅ​ដោយ​វិហារធម៌​នេះ​ ​សញ្ញា​ ​និង​មនសិការ​ ​ដែល​ប្រកបដោយ​បីតិ​ ​ក៏​ផុសផុល​ឡើង​។​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​គ្រានោះ​ឯង​ ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ទ្រង់​ចូល​មករ​ក​ខ្ញុំ​ ​ដោយ​ឫទ្ធិ​ ​ហើយ​ទ្រង់​ត្រាស់​ ​ដូច្នេះ​ថា​ ​ម្នាល​មោគ្គល្លាន​ ​ៗ​ ​ព្រាហ្មណ៍​ ​អ្នក​កុំ​ធ្វេសប្រហែស​ ​នឹង​តតិយជ្ឈាន​ឡើយ​ ​ចូរ​ដំ​កល់​ចិត្ត​ក្នុង​តតិយជ្ឈាន​ ​ចូរ​ធ្វើ​ចិត្ត​ឲ្យ​មាន​អារម្មណ៍​តែមួយ​ក្នុង​តតិយជ្ឈាន​ ​ចូរ​ដំ​កល់​ចិត្ត​ក្នុង​តតិយជ្ឈាន​ ​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១៣៥ | បន្ទាប់
ID: 636850795276523229
ទៅកាន់ទំព័រ៖