ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៦

​បពិត្រ​ព្រះ​មោគ្គល្លាន​ ​អ្នក​និរទុក្ខ​ ​ការ​ប្រកប​ព្រម​ ​ដោយ​សីល​ ​ជាទី​ត្រេកអរ​ ​នៃ​ព្រះ​អរិយៈ​ ​ជា​សីល​មិន​ដាច់​។​ ​បេ​។​ ​ជា​សីល​ ​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បី​សមាធិ​ ​ប្រពៃ​ពិត​ ​។​ ​ ​បពិត្រ​ព្រះ​មោគ្គល្លាន​ ​អ្នក​និរទុក្ខ​ ​សត្វ​ពួក​ខ្លះ​ ​ក្នុង​លោក​នេះ​ ​ព្រោះហេតុតែ​ប្រកប​ព្រមដោយ​សីល​ ​ជាទី​ត្រេកអរ​ ​នៃ​ព្រះ​អរិយៈ​ហើយ​ ​លុះ​បែកធ្លាយ​រាងកាយ​ស្លាប់​ទៅ​ ​តែង​កើត​ក្នុង​សុគតិ​សួគ៌​ ​ទេវលោក​យ៉ាងនេះ​ឯង​ ​សត្វ​ទាំងនោះ​ ​រមែង​បាន​នូវ​របស់​ជា​ទិព្វ​ដទៃ​ ​ដោយ​ឋានៈ​ ​ទាំង​ ​១០​ ​យ៉ាង​ ​គឺ​អាយុ​ជា​ទិព្វ​ ​១​ ​ពណ៌​សម្បុរ​ជា​ទិព្វ​ ​១​ ​ ​សេចក្តី​សុខ​ជា​ទិព្វ​ ​១​ ​យស​ជា​ទិព្វ​ ​១​ ​អធិបតី​ជា​ទិព្វ​ ​១​ ​រូប​ជា​ទិព្វ​ ​១​ ​សំឡេង​ជា​ទិព្វ​ ​១​ ​ក្លិន​ជា​ទិព្វ​ ​១​ ​រស​ជា​ទិព្វ​ ​១​ ​ផោដ្ឋព្វៈ​ជា​ទិព្វ​ ​១​។​
 [​១៧៨​]​ ​គ្រានោះ​ឯង​ ​ចន្ទ​ន​ទេវបុត្ត​។​ ​បេ​។​ ​គ្រានោះ​ឯង​ ​សុ​យាម​ទេវបុត្ត​។​ ​គ្រានោះ​ឯង​ ​សន្តុសិត​ទេវបុត្ត​។​ ​គ្រានោះ​ឯង​ ​សុ​និមិត្ត​ទេវបុត្ត​។​ ​គ្រានោះ​ឯង​ ​វ​សវ​ត្តិ​ទេវបុត្ត​។​ ​(​បេយ្យាល​ទាំង​ ​៥​ ​នេះ​ ​បណ្ឌិត​ត្រូវ​សំដែង​ឲ្យ​ពិស្តារ​ ​ដូចជា​រឿង​ ​សក្ក​ទេ​វាន​មិន្ទ​ផង​ចុះ​)​ ​។​

​ចប់​ ​មោគ្គល្លាន​សំយុត្ត​ ​។​

ថយ | ទំព័រទី ១៧២ | បន្ទាប់
ID: 636850807444629205
ទៅកាន់ទំព័រ៖