ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៦

 ​[​១៨១​]​ ​គ្រានោះ​ ​ចិត្ត​គហបតី​ ​ចូល​ទៅ​រក​ពួក​ភិក្ខុ​ជា​ថេរៈ​ ​លុះ​ចូល​ទៅដល់​ ​ក៏​ក្រាប​ថ្វាយបង្គំ​ពួក​ភិក្ខុ​ជា​ថេរៈ​ ​ហើយ​អង្គុយ​ក្នុង​ទី​ដ៏​សមគួរ​។​ ​លុះ​ចិត្ត​គហបតី​ ​អង្គុយ​ក្នុង​ទី​ដ៏​សមគួរ​ហើយ​ ​ក៏​ទូល​សួរ​ទៅ​នឹង​ពួក​ភិក្ខុ​ជា​ថេរៈ​ ​ដូច្នេះ​ថា​ ​បពិត្រ​លោក​ដ៏​ចំរើន​ ​ខ្ញុំ​បានឮ​ដំណឹង​ ​ដូច្នេះ​ថា​ ​កាលដែល​ភិក្ខុ​ជា​ថេរៈ​ច្រើន​រូប​ ​ត្រឡប់​មក​អំពី​បិណ្ឌបាត​ ​ក្នុង​កាល​ជា​ខាងក្រោយ​នៃ​ភត្ត​ ​បាន​អង្គុយ​ប្រជុំ​គ្នា​ ​ក្នុង​រោង​សម្រាប់​អង្គុយ​ ​ក៏​មាន​អន្តរាកថា​នេះ​ ​កើតឡើង​ថា​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​ធម៌​ទាំងនេះ​ ​គឺ​សញ្ញោជនៈ​ក្តី​ ​សញ្ញោ​ជ​និ​យ​ធម៌​ក្តី​ ​មាន​អត្ថ​ផ្សេងគ្នា​ ​មាន​ព្យញ្ជនៈ​ផ្សេងគ្នា​ ​ឬ​មាន​អត្ថ​ដូចគ្នា​ ​ផ្សេងគ្នា​តែ​ព្យញ្ជនៈ​។​ ​ភិក្ខុ​ជា​ថេរៈ​ពួក​ខ្លះ​ ​ដោះស្រាយ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​ធម៌​ទាំងនេះ​ ​គឺ​សញ្ញោជនៈ​ក្តី​ ​សញ្ញោ​ជ​និ​យ​ធម៌​ក្តី​ ​មាន​អត្ថ​ផ្សេងគ្នា​ផង​ ​មាន​ព្យញ្ជនៈ​ផ្សេងគ្នា​ផង​។​ ​ភិក្ខុ​ជា​ថេរៈ​ពួក​ខ្លះ​ ​ដោះស្រាយ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១៧៦ | បន្ទាប់
ID: 636850808627546864
ទៅកាន់ទំព័រ៖