ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៦

​រម្ងាប់​ហើយ​ ​វចីសង្ខារ​ ​ក៏​រលត់​ហើយ​ ​រម្ងាប់​ហើយ​ ​ចិត្តសង្ខារ​ ​ក៏​រលត់​ហើយ​ ​រម្ងាប់​ហើយ​ ​តែ​អាយុ​មិន​អស់​ ​ភ្លើងធាតុ​មិនទាន់​រម្ងាប់​ ​ឥន្រ្ទីយ​នៅ​ស្រស់បស់​នៅឡើយ​។​ ​ម្នាល​គហបតី​ ​ភិក្ខុ​ដែល​ស្លាប់​ហើយ​ ​ធ្វើ​មរណកាល​ហើយ​ ​និង​ភិក្ខុ​ដែល​ចូលកាន់​សញ្ញា​វេទយិត​និរោធ​ហើយ​ ​នេះឯង​ ​ជា​ការ​ផ្សេងគ្នា​ ​នៃ​ភិក្ខុ​ទាំងនោះ​ ​។​ ​
 [​២០៨​]​ ​ចិត្ត​គហបតី​ពោល​ថា​ ​ប្រពៃ​ហើយ​។​ ​បេ​។​ ​ក៏​សួរ​នូវ​ប្រស្នា​តទៅទៀត​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះករុណា​ដ៏​ចំរើន​ ​ចុះ​ការ​ចេញ​ចាក​សញ្ញា​វេទយិត​និរោធ​សមាបត្តិ​ ​ដោយ​ប្រការ​ដូចម្តេច​។​ ​ម្នាល​គហបតី​ ​ភិក្ខុ​ដែល​ចាកចេញ​សញ្ញា​វេទយិត​និរោធ​សមាបត្តិ​ ​មិន​មាន​សេចក្តី​ត្រិះរិះ​ ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​អាត្មាអញ​ ​នឹង​ចេញ​ចាក​សញ្ញា​វេទយិត​និរោធ​សមាបត្តិ​ក្តី​ ​ថា​អាត្មាអញ​ ​កំពុង​ចេញ​ចាក​សញ្ញា​វេទយិត​និរោធ​សមាបត្តិ​ក្តី​ ​ថា​អាត្មាអញ​ ​បាន​ចេញ​ហើយ​ ​ចាក​សញ្ញា​វេទយិត​និរោធ​សមាបត្តិ​ក្តី​។​ ​ព្រោះថា​ ​ចិត្ត​ឯណា​ ​បង្អោន​ទៅ​ ​ដើម្បី​ជា​បុគ្គល​មាន​សភាព​ដូច្នោះ​ ​ចិត្ត​នោះ​ឯង​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​បាន​ចំរើន​ហើយ​ ​ក្នុង​កាលមុន​។​
ថយ | ទំព័រទី ២០២ | បន្ទាប់
ID: 636850816002098664
ទៅកាន់ទំព័រ៖