ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៦

 ​[​២១៣​]​ ​សម័យមួយ​ ​ព្រះ​គោ​ទត្ត​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​គង់នៅ​ក្នុង​វត្ត​អម្ពា​ដក​វន​ ​នា​ដង​ព្រៃ​មច្ឆិ​កា​។​ ​គ្រានោះ​ ​ចិត្ត​គហបតី​ ​ចូល​ទៅ​រក​ព្រះ​គោ​ទត្ត​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​លុះ​ចូល​ទៅដល់​ហើយ​ ​ក៏​ថ្វាយបង្គំ​ព្រះ​គោ​ទត្ត​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​ហើយ​អង្គុយ​ក្នុង​ទី​ដ៏​សមគួរ​។​ ​លុះ​ចិត្ត​គហបតី​ ​អង្គុយ​ក្នុង​ទី​ដ៏​សមគួរ​ហើយ​ ​ព្រះ​គោ​ទត្ត​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​ក៏​ពោល​ដូច្នេះ​ថា​ ​ម្នាល​គហបតី​ ​អប្បមា​ណា​ចេ​តោ​វិមុត្តិ​ឯណា​ក្តី​ ​អា​កិ​ញ្ចញ្ញា​ចេ​តោ​វិមុត្តិ​ឯណា​ក្តី​ ​សុញ្ញ​តា​ចេ​តោ​វិមុត្តិ​ឯណា​ក្តី​ ​អ​និ​មិត្តា​ចេ​តោ​វិមុត្តិ​ឯណា​ក្តី​ ​ធម៌​ទាំងអម្បាល​នេះ​ ​មាន​អត្ថ​ផ្សេងគ្នា​ ​មាន​ព្យញ្ជនៈ​ផ្សេងគ្នា​ ​ឬ​មាន​អត្ថ​ដូចគ្នា​ ​ផ្សេងគ្នា​តែ​ព្យញ្ជនៈ​។​ ​បពិត្រ​ព្រះករុណា​ ​ដ៏​ចំរើន​ ​ធម៌​ទាំងអម្បាល​នេះ​ ​មាន​អត្ថ​ផ្សេងគ្នា​ផង​ ​មាន​ព្យញ្ជនៈ​ផ្សេងគ្នា​ផង​ ​ព្រោះ​អាស្រ័យ​ ​នូវ​បរិយាយ​ឯណា​ ​បរិយាយ​នោះ​ ​រមែង​មាន​ ​បពិត្រ​ព្រះករុណា​ដ៏​ចំរើន​ ​ធម៌​ទាំងអម្បាល​នេះ​ ​មាន​អត្ថ​ដូចគ្នា​ ​ផ្សេងគ្នា​តែ​ព្យញ្ជនៈ​ ​ព្រោះ​អាស្រ័យ​ ​នូវ​បរិយាយ​ឯណា​ ​បរិយាយ​នោះ​ ​ក៏មានដែរ​។​
ថយ | ទំព័រទី ២០៥ | បន្ទាប់
ID: 636850841064802169
ទៅកាន់ទំព័រ៖