ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៦

​ជា​គ្រឿង​ធ្វើ​នូវ​និមិត្ត​ ​មោហៈ​ជា​គ្រឿង​ធ្វើ​នូវ​និមិត្ត​ ​រាគៈ​ជាដើម​នោះ​ ​ភិក្ខុ​ជា​ព្រះ​ខីណាស្រព​ ​បាន​លះបង់​ហើយ​ ​បាន​គាស់រំលើង​ឫសគល់​ហើយ​ ​បាន​ធ្វើឲ្យ​នៅសល់​តែ​ទីនៅ​ ​ដូចជា​ទីនៅ​នៃ​ដើមត្នោត​ ​បាន​ធ្វើឲ្យ​លែង​មាន​បែបភាព​ ​ជាស​ភាវៈ​មិនកើត​ឡើង​តទៅ​។​ ​បពិត្រ​ព្រះករុណា​ដ៏​ចំរើន​ ​អ​និ​មិត្តា​ចេ​តោ​វិមុត្តិ​ទាំងឡាយ​ ​មានកំណត់​ត្រឹមណា​ ​អ​កុប្បា​ចេ​ត្តោ​វិមុត្តិ​ ​ប្រាកដជា​ប្រសើរ​ជាង​អ​និ​មិត្តា​ចេ​តោ​វិមុត្តិ​ទាំងនោះ​។​ ​ព្រោះថា​ ​អ​កុប្បា​ចេ​តោ​វិមុត្តិ​នោះ​ ​សូន្យ​ចាក​រាគៈ​ ​សូន្យ​ចាក​ទោសៈ​ ​សូន្យ​ចាក​មោហៈ​។​ ​បពិត្រ​ព្រះករុណា​ដ៏​ចំរើន​ ​ធម៌​ទាំងអម្បាល​នេះ​ ​មាន​អត្ថ​ដូចគ្នា​ ​ផ្សេងគ្នា​តែ​ព្យញ្ជនៈ​ ​ព្រោះ​អាស្រ័យ​នូវ​បរិយាយ​ឯណា​ ​គឺ​បរិយាយ​នេះឯង​។​ ​ម្នាល​គហបតី​ ​អ្នក​ពេញ​ហៅថា​មានលាភ​ ​ម្នាល​គហបតី​ ​អត្តភាព​ជា​មនុស្ស​ ​ពេញ​ហៅថា​ ​អ្នក​បាន​ដោយ​ប្រពៃ​ហើយ​ ​ព្រោះ​អ្នកមាន​បញ្ញាចក្ខុ​ ​លុះ​ទៅ​ក្នុង​ពុទ្ធវចនៈ​ ​ដ៏​ជ្រាលជ្រៅ​។​ ​ចប់​ ​សូត្រ​ ​ទី​ ​៧​។​
ថយ | ទំព័រទី ២១០ | បន្ទាប់
ID: 636850842142713822
ទៅកាន់ទំព័រ៖